Co rozumieć pod pojęciem "dalekiego" transportu sanitarnego?

Darmowy transport sanitarny „daleki” zgodnie z obowiązującymi przepisami przysługuje tylko w niektórych przypadkach. W sytuacji, gdy wniosek o transport zostanie odrzucony, istnieje możliwość skorzystania z ofert prywatnych firm świadczących usługi zarówno transportu medycznego, jak i sanitarnego. Dzięki temu przy asyście wykwalifikowanych pracowników medycznych pacjent ma szansę na bezpieczny i komfortowy przejazd do miejsca docelowego.

Co oznacza transport sanitarny „daleki”?

W ramach transportu sanitarnego odbywa się przewóz osób, materiałów biologicznych takich jak krew i narządy do przeszczepu, a także materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, np. leków. Przewóz pacjentów odbywa się zarówno do domów, poradni specjalistycznych, jak i szpitali. Ten rodzaj usługi skierowany jest do osób, których życie nie jest zagrożone, jednak ich swobodne poruszanie się zostało na tyle ograniczone, że nie są sami w stanie dojechać do określonego miejsca. Transport sanitarny „daleki” przysługuje w określonych przypadkach, między innymi w sytuacji konieczności przetransportowania pacjenta na odległość dalszą niż 120 km od jego miejsca zamieszkania w obie strony, a cała podróż odbywać będzie się w kartce typu T, w której skład wchodzi kierowca oraz ratownik medyczny.

Czy istnieje transport zza granicy?

Bezpłatny transport „daleki” jest świadczony wyłącznie na terenie Polski. Przysługuje pacjentowi, który z przyczyn losowych korzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej w warunkach szpitalnych poza granicami kraju, jego stan zdrowia pozostaje stabilny, ale wykluczający samodzielny powrót do miejsca zamieszkania. W takiej sytuacji przewóz odbywa się od granicy Polski do domu pacjenta. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku, kiedy pacjent poddawał się leczeniu poza granicami kraju, jednak jego obecny stan zdrowia wymaga kontynuacji leczenia w Polsce. W tym przypadku przejazd sanitarny również odbywa się od granicy kraju do najbliższego względem zamieszkania pacjenta ośrodka leczenia. Należy zwrócić uwagę, na to, że bezpłatny transport ze szpitala zagranicznego bezpośrednio do Polski nie jest finansowany. W takiej sytuacji warto rozważyć skorzystanie z usług firm prywatnych, aby zapewnić nie tylko komfortowy przejazd, ale również dzięki specjalistycznemu sprzętowi i doświadczonej kadrze medycznej odpowiednio zadbać o zdrowie pacjenta - jak wyjaśnia specjalista z firmy Petrus Trans-Med.

Kiedy przysługuje transport na terenie Polski?

W kraju przewóz pacjenta przede wszystkim dotyczy przemieszczania się między szpitalem lub poradnią. Przysługuje wtedy, gdy osobę chorą dotyczy jeden z dwóch przypadków. W sytuacji, gdy ma zaleconą i uzasadnioną konieczność ciągłości opieki pod stałą obserwacją konkretnego specjalisty lub konkretnej poradni specjalistycznej, a najbliższy punkt znajduje się w odległości od jego domu ponad 120 km w dwie strony. Taka sama sytuacja ma miejsce, gdy pacjent wymaga wysokospecjalistycznych świadczeń oferowanych tylko przez niektóre poradnie, a najbliższa od jego miejsca zamieszkania, do której może zostać przewieziony, znajduje się ponad 120 km w obie strony. W obu sytuacjach stan zdrowia pacjenta jest określany jako stabilny, jednak nie pozwala mu na samodzielny dojazd do określonych miejsc, dlatego też w takich przypadkach korzystanie z transportu sanitarnego pozostaje zasadne.

Jak odbywa się kwalifikacja do transportu dalekiego?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami na terenie Polski, bezpłatny transport przysługuje w sytuacji, gdy pacjent posiada ubezpieczenie zdrowotne oraz uprzednio wystawiony wniosek przez specjalistę otrzyma pozytywną decyzję. Najczęściej do transportu dalekiego kwalifikuje lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, czyli lekarz rodzinny. Uzupełnia wniosek między innymi na podstawie oceny stanu zdrowia pacjenta, opisuje czy transport będzie związany z zakończeniem lub kontynuacją leczenia, a także weryfikuje niesprawność, która bezpośrednio wpływa na niemożność samodzielnego dojazdu. Ostatecznie lekarz POZ potwierdza zasadność i wyraża zgodę bądź nie na realizację danego transportu. W sytuacji, gdy pacjenta nie dotyczy żaden z tych przypadków lub nie uzyskał zgody na bezpłatny transport „daleki” wciąż przysługuje mu inna możliwość przewozu - całkowicie lub częściowo płatnego.