Jak działają sygnalizatory bezruchu i gdzie są stosowane?

Praca w trudnych warunkach, w kontakcie z niebezpiecznymi czy szkodliwymi dla naszego zdrowia substancjami wymaga użycia specjalistycznych środków ochrony osobistej. Obok aparatów powietrznych, masek filtracyjnych, ubrań gazoszczelnych i innych podobnych elementów wyposażenia stosowane są także sygnalizatory ruchu. Przeczytaj i dowiedz się, kto z nich korzysta oraz w jakim celu.

Podstawowe wyposażenie strażaków

Sygnalizator bezruchu, jak sugeruje nazwa, wykorzystywany jest w sytuacji, gdy istnieje zagrożenie utraty przytomności przez użytkownika w trudnych warunkach widoczności. Noszony jest przede wszystkim przez strażaków podczas akcji ratowniczo-gaśniczych. Należy stosować go w sytuacji, gdy między dowódcą a pracującym ratownikiem nie ma kontaktu wzrokowego oraz zawsze, gdy ratownik używa aparatu powietrznego, niezależnie od widoczności. Sygnalizatory bezruchu mogą być też wykorzystywane w obiektach przemysłowych, gdzie pracownicy mają styczność z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi.

Bardzo istotne przy doborze tych urządzeń do warunków pracy jest kierowanie się oznaczeniami producenta. Sygnalizatory z oznaczeniem EX lub ATEX mogą być wykorzystywane w strefie zagrożonej wybuchem, natomiast oznaczenia T3, T4 i Ta odnoszą się do zakresu dopuszczalnych temperatur pracy sygnalizatorów. Ponadto podczas eksploatacji należy ściśle przestrzegać warunków użytkowania i konserwacji. Powszechne jest przy tym prowadzenie karty pracy sygnalizatora, co pozwoli monitorować stan urządzenia i w porę wymienić jego baterię. Jej nieprzewidziane wyczerpanie podczas akcji ratowniczej stanowić będzie zagrożenie dla zdrowia i życia użytkownika.

Zasada działania sygnalizatora

Jak już wspomnieliśmy wyżej, sygnalizator bezruchu służy do wykrywania ruchu osoby, która go nosi. Jest urządzeniem elektronicznym zasilanym bateriami. Tak jak wszystkie inne środki ochrony osobistej, również sygnalizatory bezruchu muszą spełniać pewne standardy bezpieczeństwa. Te kwestie reguluje w tym przypadku norma PN-EN 136 określająca wymagania wobec sprzętu ochrony dróg oddechowych. Na jakość sprzętu BHP ogromną uwagę zawracają jego dystrybutorzy, tacy jak firma AGPOL. Dlatego przy podejmowaniu współpracy należy zwrócić uwagę na doświadczenie w branży i wynikającą z niego znajomość przepisów.

Sygnalizator w stanie czuwania ustawiony jest tak, by po upływie ponad dwudziestu sekund w stanie bezruchu, sygnalizować to kilkoma narastającymi sygnałami dźwiękowymi, często wspomaganymi sygnałem świetlnym. To tak zwany alarm wstępny, który można wyłączyć jakimkolwiek ruchem użytkownika. Jeśli jednak urządzenie nadal będzie znajdować się w stanie bez ruchu przez kolejne siedem do dziesięciu sekund, uruchamia się alarm główny. Wówczas emitowany jest donośny sygnał akustyczny o głośności sięgającej 95 dB. Należy przy tym zadbać, aby źródło zasilania sygnalizatora zapewniło mu możliwość wysyłania alarmu zasadniczego przez co najmniej dwie godziny. Wyłączenie urządzenia polega na wykonaniu w sposób świadomy dwóch czynności. Ponadto każdy sygnalizator ma funkcję natychmiastowego, celowego uruchomienia alarmu zasadniczego.