Pielęgniarka pielęgniarce nierówna - słów kilka o pielęgniarce środowiskowej i pielęgniarce POZ

Pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej oraz pielęgniarkę środowiskową wybiera się wraz ze złożeniem deklaracji w dowolnej przychodni POZ. Większość pacjentów stara się zapamiętać wyłącznie dane kontaktowe do lekarza rodzinnego, całkowicie zapominając o tych dwóch ważnych specjalizacjach. Kiedy udać się po pomoc do pielęgniarki POZ, a kiedy lepiej skontaktować się z pielęgniarką środowiskową? Dowiesz się tego wszystkiego z naszego poradnika.

Czym zajmuje się pielęgniarka podstawowej opieki zdrowotnej?

Z pomocy pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej mogą skorzystać pacjenci osobiście odwiedzający przychodnię, m.in. gdy zachodzi potrzeba:

• wykonania zastrzyku,
• pobrania krwi do badań,
• wykonanie szczepienia, 
• przeprowadzenia USG i EKG,
• zmiany opatrunku,
• zdjęcia szwów po operacji,

wykonania masażu rehabilitacyjnego (w tym także niemowląt i małych dzieci).

Szczegółowy zakres czynności obejmujący świadczenia pielęgnacyjne, diagnostyczne, lecznicze i rehabilitacyjne znajduje się w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 21 września 2016 r. w sprawie zakresu zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej. W razie więc wątpliwości, do kogo skierować się po pomoc, można sięgnąć do tego dokumentu.

Warte podkreślenia jest również, że pielęgniarka POZ może dawać zalecenia dot. dalszej terapii wskazanej przez lekarza prowadzącego i wypisywać recepty (w ograniczonym zakresie). Jeśli więc pacjent potrzebuje przepisania leku, który zażywa regularnie, może skontaktować się bezpośrednio z pielęgniarką podstawowej opieki zdrowotnej, zamiast umawiać na wizytę do specjalisty.

W czym może pomóc pielęgniarka środowiskowa?

Pielęgniarka środowiskowa w przeciwieństwie do pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej pomaga pacjentowi w jego własnym domu. Nie oznacza to jednak, że każdy, zamiast odwiedzić przychodnię, może poprosić o przyjazd tej specjalistki. Usług te skierowane są przede wszystkim do osób, które z przyczyn zdrowotnych nie mają możliwości osobistego odwiedzenia placówki medycznej. Są to więc przede wszystkim przewlekle chore osoby starsze i niepełnosprawne.

Pielęgniarka środowiskowa jest osobą, która niejako uzupełnia leczenie specjalistyczne. Co to oznacza? Zgodnie z medycznymi zaleceniami:

• wykonuje iniekcje,
• pobiera krew,
• wykonuje szczepienia, 
• wykonuje zabieg cewnikowania, 
• zmienia opatrunki,
• pielęgnuje pacjenta w podstawowym zakresie,
• monitoruje kondycję zdrowotną pacjenta i w razie potrzeby interweniuje,
• pomaga wykonywać podstawowe ćwiczenia zalecone przez fizjoterapeutę, jeśli pacjent ma z nimi trudności,
• realizuje sprawy socjalne we współpracy z odpowiednimi placówkami (np. hospicjami).

Ponieważ wykonywane przez nią obowiązki mają znaczący wpływ na rekonwalescencję osoby chorej lub łagodzenie przebiegu dolegliwości bólowych, pielęgniarka nie opiekuje się więcej niż ośmioma pacjentami. Dzięki temu ma pewność, że dla każdego z nich znajdzie czas i nie będzie spieszyć się z wykonywaniem zastrzyku czy aplikacją kroplówki, by zdążyć w ciągu dnia obsłużyć jak największą liczbę potrzebujących.

Jak zaznacza Renata Hebel-Bobrycka z indywidualnej praktyki pielęgniarskiej Chynomed - wbrew temu, co mogłoby się wydawać, pielęgniarka środowiskowa nie pełni swych obowiązków na zasadach podobnych, jak to ma miejsce w przypadku pogotowia ratunkowego. Oznacza to, że aby móc skorzystać z jej pomocy konieczne jest wcześniejsze umówienie terminu wizyty. Te jednak nie są nigdy odległe. Wręcz przeciwnie - pielęgniarka odwiedza pacjenta w ciągu 72 godzin od kontaktu chorego lub członka jego rodziny z wybraną przychodnią. Warto jednak pamiętać, że wizyty nie są jednak realizowane (poza wyjątkowymi przypadkami) w weekendy i dni ustawowo wolne od pracy.