Dysgrafia – dlaczego nie należy bagatelizować objawów tej przypadłości?
Zdrowie i opieka
Jeżeli mielibyśmy skupić się na wyznacznikach definicyjnych i nomenklaturze specjalistycznej, to dysgrafia jest niczym innym niż częściową lub całkowitą utratą zdolności pisania poprawnego pod kątem graficznym. Pomimo tego, że dzieci zmagające się z nią nie wykazują żadnych deficytów intelektualnych i rozwijają się prawidłowo, to rodzice w żadnym wypadku nie powinni lekceważyć objawów tej przypadłości. Z jakimi informacjami na ten temat warto się zapoznać?
Wbrew powszechnie panującej opinii dysgrafia jest problemem bardzo złożonym, dlatego też jej przyczyny mogą być uwarunkowane bardzo różnymi czynnikami. Pojawienie się przypadłości wynika m.in. z uszkodzenia części mózgu odpowiedzialnej za opanowanie umiejętności pisania. Do pozostałych zaburzeń neurologicznych specjaliści zaliczają uszkodzenie funkcji słuchowych oraz wzrokowych. Bardzo duża grupa dzieci zmagających się z dysgrafią cierpi również na zaburzenia pracy dłonią, objawiające się jako zbyt duże napięcie mięśni, czyli tzw. tonus mięśniowy.
Specjaliści z Pracowni Diagnozy i Terapii Dziecka podkreślają, że jeżeli poza brzydkim pismem u dziecka pojawiają się objawy, takie jak kurczowe trzymanie długopisu, zaginanie kartek w trakcie pisania, niechęć do malowania czy pisania i szybkie męczenie się podczas pisania, można być pewnym dysgrafii. Na szczęście nie jest to sytuacja bez wyjścia. Rodzice, którym zależy na prawidłowym i zrównoważonym rozwoju dziecka powinni skorzystać z dedykowanej terapii, która w relatywnie krótkim czasie pozwoli wyeliminować zdecydowaną większość nieprawidłowości. Im szybciej dziecko skorzysta z fachowej pomocy, tym sprawniej przebiegać będzie cały proces.
Jakie są przyczyny dysgrafii?
Kłopotliwy bywa również nieprawidłowo wypracowany chwyt pisarki, który w przypadku braku reakcji ze strony np. rodziców, jest systematycznie utrwalany. Badania wyraźnie potwierdzają, iż dysgrafia może być uwarunkowana zarówno zaniedbaniami w edukacji, jak i zaburzeniami w rozwoju dziecka. Specjalistom udało się także dostrzec zależność pomiędzy współistnieniem dysgrafii a nerwicą ruchową, nadpobudliwością psychoruchową oraz – co nie wyda się tak oczywiste – zaburzeniami mowy. Co jeszcze warto wiedzieć?
Jak rozpoznać i leczyć dysgrafię?
Głównym objawem dysgrafii jest nieczytelne pismo. Dziecko zapisuje litery niedokładnie i ma problemy z odtworzeniem konkretnych kształtów. Bardzo często można spotkać się również z efektem wyraźnego odchylenia liter od pionu oraz z tym, że wielkość poszczególnych znaków potrafi być różna nawet w obrębie jednego wyrazu. Dzieci z dysgrafią mają także ogromne problemy z regularnym uwzględnianiem znaków diakrytycznych i ze stawianiem przecinków, kropek oraz pozostałych znaków interpunkcyjnych. W skrajnych przypadkach dochodzi do sytuacji, w której dziecko nie jest w stanie odczytać treści, którą zapisało. Oczywiście prowadzi to do późniejszych problemów z rzetelną nauką.
