Przegląd najpopularniejszych metod spawalniczych

Spawanie, czyli spajanie ze sobą metali lub tworzyw sztucznych jest jednym z podstawowych procesów wykorzystywanych w wielu branżach przemysłu, a także górnictwie, motoryzacji czy elektrotechnice. W zależności od tego, jakie elementy mają zostać połączone, wykorzystuje się inną metodę spawania: MIG, MAG i TIG. Każda z nich wymaga zastosowania łuku elektrycznego. Na czym polegają? Kiedy się je stosuje? Dowiesz się tego z naszego poradnika.

Kiedy stosuje się spawanie metodą MIG/MAG

O spawaniu migomatem, czyli metodą MIG/MAG mówimy wówczas, gdy w procesie łącznie dwóch materiałów topliwy łuk elektryczny powstaje na połączeniu elektrody i metalu lub tworzywa sztucznego. Aby jednak odpowiednio zabezpieczyć stopiony materiał przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych (mających wpływ na trwałość spawu) stosuje się gaz osłonowy. Jeśli jest on chemicznie obojętny, jak np. argon lub hel, wówczas mamy do czynienia z metodą MIG. Jeśli jednak jest chemicznie aktywny jak dwutlenek węgla, będzie to metoda MAG - tłumaczy specjalista z gdyńskiej firmy East West Plastics sp. z o.o.

Połączenie tych dwóch technik pozwala realizować ponad 60% wszystkich prac spawalniczych, gdy zachodzi konieczność połączenia przede wszystkim przedmiotów wykonanych z:

• stali nierdzewnej,

• stali kwasoodpornej,

• stali niskowęglowej

• stali stopowej.

Sama metoda MIG (ang. Metal Inert Gas) umożliwia łączenie metali nieżelaznych. Są to zarówno te ciężkie (miedź, nikiel, ołów, cynk, cyna), jak i lekkie (aluminium, magnez, tytan). Metoda MAG (ang. Metal Active Gas) wykorzystywana jest natomiast do łączenia konstrukcji niestopowych (czystej stali), niskostopowych (stali o zawartości węgla do 0,22%) oraz wysokostopowych (stali z zawartością dodatków stopowych powyżej 10%).

Popularność metod MIG/MAG wynika przede wszystkim z wysokiej jakości spawów, jakie można w ten sposób wykonać. Ponadto, jeśli stosuje je doświadczony spawacz, realizacja prac przebiega bardzo szybko, nawet przy obróbce materiałów o dużej grubości. Niestety łatwo tu o błędy (przede wszystkim porowatość spoin), które mogą skutkować nietrwałością łączenia dwóch elementów.

Jak przebiega spawanie TIG

Metoda TIG różni się od MIG/MAG tym, że podczas spawania nietopliwy łuk elektryczny z wolframowej elektrody powstaje w gazie obojętnym chemicznie, czyli wspomnianym wcześniej argonie lub helu (a także ich mieszaninie) zabezpieczając przed niepożądanym procesem utleniania.

Technika ta nie rodzi potrzeby dodawania spoiwa (choć nie jest to zabronione). Łuk elektryczny topi bowiem powierzchnię obu materiałów i trwale niejako „skleja” je ze sobą.

Najczęściej po metodę TIG (ang. tungsten inert gas) sięga się, gdy zachodzi potrzeba połączenia przedmiotów wykonanych z:

• stali wysokostopowej,

• metali nieżelaznych (lekkich i ciężkich),

• stopów metali nieżelaznych (lekkich i ciężkich).

Stopione elementy tworzą spaw wysokiej jakość, pozbawiony zanieczyszczeń. Dzięki temu można w ten sposób obrabiać nawet elementy o niewielkiej grubości (od 0,5 mm).  Mimo że jest to technika uważana za precyzyjną, nie wymaga aż tak dużego doświadczenia od spawacza, jak to ma miejsce w przypadku MIG/MAG. Jest przy tym znacznie bezpieczniejsza, ponieważ nie powstają w jej trakcie odpryski metalu.