Regeneracja filtrów DPF - która metoda jest najskuteczniejsza?

Filtr DPF w silnikach wysokoprężnych ma zadanie ograniczać emisję zanieczyszczeń do atmosfery. Z tego względu konieczna jest jego regularna regeneracja. Wśród metod czyszczenia tego elementu układu wydechowego wyróżnić należy wykorzystanie: ultradźwięków, środków chemicznych, wysokiej temperatury i hydrodynamiki. Która z nich jest najskuteczniejsza i jednocześnie najbezpieczniejsza? Dowiesz się tego z naszego poradnika.

Ultradźwięki czy technologia hydrodynamiczna?

Jeszcze do niedawna najczęściej stosowaną metodą regeneracji filtra cząsteczek w silnikach wysokoprężnych były ultradźwięki. Polega ona na zanurzeniu w zbiorniku z wodą części układu wydechowego i poddanie działaniu ultradźwięków. Wytwarzają się wówczas w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia 500 MPa mikro pęcherzyki. W efekcie ich oddziaływania osad składający się z węgla, popiołu i siarczanów zostaje usunięty. Choć metoda ta umożliwia dokładne oczyszczenie i odtłuszczenie DPF, to jednak negatywnie wpływa na węglik krzemowy, z którego podzespół ten jest wykonany. O pęknięcia wówczas nietrudno. Wymiana części na nową jest natomiast zdecydowanie bardziej kosztowna niż jej regeneracja. Ultradźwięki nie będą również w pełni skuteczne przy częściach bardzo mocno zabrudzonych olejem. Ponadto jest to metoda bardzo czasochłonna - trwa od 12 do 24 godzin. W tym czasie samochód nie może być użytkowany, co dla wielu kierowców jest znacznym utrudnieniem.

Zdecydowanie bardziej bezpieczną i najczęściej obecnie stosowaną metodą regeneracji DPF jest technologia hydrodynamiczna. Jej przeprowadzenie trwa zaledwie od 30 do 60 minut i polega na kilkukrotnym poddaniu filtra działaniu strumienia wody z dodatkiem substancji czyszczących i zmiękczających. Metoda ta nie wpływa na kondycję elementu układu chłodzenia, a jednocześnie usuwa wszystkie zanieczyszczenia - nawet duże zatłuszczenia.

Jak wyjaśniają specjaliści z firmy Kg-Motus Kamil Glica, cały proces zamyka się w kilku etapach:

• dodanie do filtra środków czyszczących i zmiękczających,
• czyszczenie filtra wodą o przepływie przeciwnym do kierunku emisji spalin,
• czyszczenie filtra wodą o przepływie zgodnym z kierunkiem emisji spalin,
• ponowne czyszczenie filtra wodą o przepływie przeciwnym do kierunku emisji spalin,
• osuszenie i ochłodzenie filtra,

Warto również dodać, że zarówno przed, jak i po regeneracji wykonuje się badanie endoskopowe, a niekiedy również zdjęcie RTG. Pozwala to na zakwalifikowanie podzespołu do czyszczenia (w przypadku stwierdzenie braku uszkodzeń mechanicznych) oraz umożliwia ocenę dokładności przeprowadzonego procesu.

Ryzykowna obróbka cieplna i stosowanie środków chemicznych

Sporadycznie regenerację filtrów DPF przeprowadza się, wykorzystując tzw. obróbkę cieplną. Filtr jest wówczas rozcinany i po umieszczeniu w piecu, poddawany działaniu temperatury ok. 600-700° Celsjusza, co doprowadza do utleniania węgla. Po zakończeniu procesu oczyszczona część jest spawana.

Niestety ze względu na naruszenie integralności filtra, nie jest on już tak solidny po tego typu regeneracji. W żadnym profesjonalnym warsztacie nie stosuje się już tej metody, ponieważ jest zbyt wadliwa.

Wciąż również wielu kierowców decyduje się na zastosowanie metody chemicznej. Polega ona na dodaniu do zbiornika z paliwem, preparatu o właściwościach rozpuszczających pozostałości spalania. Choć jest to najszybszy i jednocześnie najbardziej ekonomiczny sposób regeneracji, to jednak w rzeczywistości jest nieskuteczny, a ponadto może doprowadzić do stworzenia dodatkowych zanieczyszczeń, w wyniku połączenie cząstek substancji chemicznej z zanieczyszczeniami znajdującymi się w paliwie. Jest to tzw. domowa metoda i jak w przypadku każdych napraw wykonywanych bez odpowiedniej wiedzy i specjalistycznych narzędzi obarczona jest sporym ryzykiem uszkodzenia części samochodowych- w tym wypadku podzespołu układu wydechowego.