Na czym polega proces wbijania rur stalowych?

Budowa rurociągów, a w szczególności tych znajdujących się pod powierzchnią ziemi, to niezwykle czasochłonny, skomplikowany i przede wszystkim drogi proces, który każdorazowo wymaga indywidualnego podejścia. W znacznym ograniczeniu kosztów inwestycji pomagają najnowocześniejsze techniki związane z usadowieniem samych rur. Jedną z najczęściej stosowanych jest ich wbijanie przy wykorzystaniu wykopu początkowego i specjalistycznych przebijaków. Co warto wiedzieć na ten temat?

Jak przebiega wbijanie rur?

Co do zasady w technologii tej rury wbijane są w ziemię za pomocą przebijaka, który umieszczony jest w tzw. wykopie początkowym. Umieszcza się go na specjalnie zaprojektowanym do tego celu łożu – nazywanego również potocznie kołyską lub lawetą. Sam przebijak nie przemieszcza się w gruncie, natomiast odcinki rur są stopniowo dokładane i łączone w miarę postępu prac głównie poprzez spawanie.

Te o średnicy do 200 mm wbijane są jako zamknięte od czoła. Ich płynny ruch w głąb terenu umożliwia odpowiednio dopasowany stożek. Jeśli zaś chodzi o wbijanie rur o większej średnicy, to pierwsza z nich jest zamknięta od czoła tuleją tnącą. Powstający wówczas rdzeń gruntowy usuwa się za pomocą różnych metod. Mowa tutaj m.in. o wykorzystaniu sprężonego powietrza, wody pod ciśnieniem czy zastosowaniu wiertnicy ślimakowej lub niewielkiej ładowarki. Z jakimi jeszcze informacjami warto się zapoznać?

Jakie są największe zalety i wady technologii?

Z pewnością trzeba podkreślić, iż jednorazowo tą metodą da się wbudować rurociąg o długości od 20 do 50 m – w zależności od średnicy rury. Oczywiście od reguły tej istnieją pewne odstępstwa, czego przykład stanowi fakt, iż przy korzystnych warunkach gruntowych możliwe jest wbudowanie rurociągu o długości nawet 100 metrów. Wbijanie rur stalowych za pomocą przebijaków jest zatem techniką nie tylko wyraźnie szybszą, ale także znacznie wydajniejszą od alternatywnych opcji.

Jak jednak podkreślają doświadczeni specjaliści z firmy Telbit, metoda ta zależy do niesterowalnych. Co to oznacza z praktycznego punktu widzenia? Chodzi o to, że dokładność wykonania rurociągu maleje wraz z długością wbudowanych odcinków. Fachowcy z branży przyjmują, iż dokładność montażu w poziomie wynosi od 1% do 2% długości wykonywanych jednorazowo rurociągów. Pomimo tego, jest to obecnie najczęściej stosowana metoda, która umożliwia sprawne poradzenie sobie z nawet najtrudniejszymi wyzwaniami terenowymi. Wyjątkowo dobrze sprawdza się przede wszystkim w dużych miastach, gdzie stopniowo zastępuje standardowe techniki wykopowe.