Terapia widzenia. Przegląd metod

Prawidłowe widzenie wiąże się nie tylko dobrą ostrością wzroku, ale też prawidłowym działaniem całego układu wzrokowego. Niestety w obszarze związanym z funkcjonowaniem oczu może wystąpić wiele zaburzeń. Ogromną zaletą są szerokie możliwości ich korygowania. Jedną z metod jest terapia widzenia. Czym dokładnie jest i na czym polega? Jakie metody obejmuje i jakie korzyści pozwala osiągnąć?

Czym jest terapia widzenia?

Terapia widzenia (VT) jest uzupełnieniem dobranej korekcji okularowej i soczewkowej, czy też zabiegów chirurgicznych. Obejmuje ona czynności związane z rehabilitacją układu wzrokowego, pomagającą zniwelować problemy. Specjaliści z Nemezis wyjaśniają, że w wielu przypadkach VT jest alternatywą zabiegu operacyjnego dla osób borykających się z problemem zeza, bądź wspomaga rehabilitację po jego wykonaniu. Wbrew pozorom jest ona wykorzystywana nie tylko w zwalczaniu prostych dolegliwości, ale też jako sposób na walkę z trudnymi schorzeniami. Pozwala usprawnić, rozwijać i trenować umiejętności posługiwania się wzrokiem. Główną jej zaletą jest poprawa jakości widzenia, postrzegania czy też utrzymywania ostrości widzenia. Jakie jeszcze korzyści przynosi?

Korzyści z terapii widzenia

Terapia widzenia to szereg metod wpływających na funkcje wzrokowe. Jej głównym zadaniem jest usprawnienie funkcjonalnego widzenia i ruchomości mięśni gałko-ruchowych. Odpowiada także za poprawienie widzenia obuocznego, umiejętności czytania i rozumienia tekstu. Co dla wielu zaskakujące, doskonali pamięć wzrokową, słuchową i motoryczną oraz wykonywanie czynności manualnych. Zauważa się, że jest pomocna również w trakcie nauki czynności motorycznych. Ogromną korzyścią, jaką przynosi, jest rozwijanie myślenia kierunkowego i relacji przestrzennych.

Jak przebiega terapia widzenia?

Przed przystąpieniem do terapii konieczne jest zdiagnozowanie stanu wzroku pacjenta. W pierwszej kolejności przeprowadzane są badania optometryczne, ortoptyczne i okulistyczne, które pozwalają ocenić:

• ostrość wzroku,
• dno oka,
• ruchy oczu,
• sprawność układu wzrokowego i zakres jego pracy.

Dopiero na podstawie postawionej diagnozy planowany jest harmonogram i przebieg spotkań ze specjalistą. W ich trakcie pacjent poznaje szereg ćwiczeń odpowiadających za poprawę funkcjonowania układu wzrokowego i uczy się ich prawidłowego wykonywania. Rodzaj, ilość i częstotliwość ćwiczeń jest indywidualnie dopasowana dla każdego pacjenta. Część z nich musi być wykonywana pod okiem specjalisty na przeznaczonym w tym celu sprzęcie, ale część ćwiczeń może być wykonywana w domu.