Sensomotoryka, czyli skuteczna terapia dla dzieci z ADHD!

Dzieci z ADHD bardzo często są diagnozowane dopiero w wieku szkolnym, kiedy zaburzenia zdecydowanie utrudniają maluchowi naukę. Rodzice powinni bacznie przyglądać się rozwojowi swojej pociechy, aby w razie problemów – jak najszybciej zdecydować się na terapię. Czym jest ADHD? Kiedy wybrać się do specjalisty? Czy zajęcia sensomotoryczne będą dobrym rozwiązaniem?

Czym jest ADHD?

ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i jest uznawany za zaburzenie hiperkinetyczne. Oznacza to, że osoba cierpiąca na ADHD ma ogromne problemy z koncentracją i jest hiperaktywna. Zaburzenie to dotyczy nie tylko dzieci. Często jest diagnozowane również u dorosłych, którym przez wiele lat utrudniało życie. Nie da się zaprzeczyć, że najlepsze efekty przynosi terapia, którą rozpocznie się już od najmłodszych lat. To właśnie dlatego tak ważne jest uważne obserwowanie swojego dziecka. Trzeba pamiętać, że nie zawsze wyjątkowo aktywne dziecko ma ADHD. Diagnozę może postawić wyłącznie specjalista.

Gdzie szukać pomocy?

Terapia jest zawsze wybierana indywidualnie, gdyż każde dziecko jest inne. U jednych maluchów ADHD objawia się wyjątkowo silną potrzebą aktywności fizycznej, u innych zespół skupia się bardziej na tym, co dzieje się w głowie – pojawiają się problemy z koncentracją, zaburzenia pamięci i impulsywność. Specjalistą w dziedzinie psychoterapii dzieci z ADHD jest  między innymi warszawska firma I_poza_schematem, którą prowadzi Magdalena Jeske-Bodziony. Oprócz psychoterapii opartej na rozmowie z dzieckiem i treningach umysłowych bardzo często stosuje się również ćwiczenia fizyczne. Szczególnie polecane metody stosowane w przypadku ADHD to sensomotoryka oraz terapia ze zwierzętami.

Sensomotoryka – na czym polega?

Sensomotoryka to ćwiczenia, które pozwalają na wykorzystanie własnej inteligencji somatycznej. W ten sposób poprzez regularne ćwiczenia można zaangażować całe ciało w procesie terapii, co szybko przynosi pozytywne rezultaty. Zajęcia sensomotoryczne często są łączone z hipoterapią, co zwiększa ich efektywność. Ważne jest, aby psychoterapia z wykorzystaniem sensomotoryki była organizowana przed odpowiednio wykwalifikowaną i doświadczoną osobę. Czasami rodzice poszukują rozwiązania na własną rękę, lecz może to przynieść więcej szkody niż pożytku.

Sensomotoryka jest stosowana również w przypadku wielu innych zaburzeń, zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. Bardzo często pomaga w łagodzeniu objawów autyzmu oraz redukcji stresu u osób, które doświadczyły traumy.