Plusy i minusy ozonowania wody basenowej

Korzystanie z basenu to dokonała rozrywka niezależnie od tego, czy zbiornik znajduje się na prywatnej posesji, czy w publicznej pływalni. Należy jednak pamiętać, że bardzo ważnym czynnikiem jest regularna dezynfekcja wody i usuwanie z niej szkodliwych baterii, wirusów i grzybów, które mogą wywoływać mniej lub bardziej groźne schorzenia. Od wielu lat jednym z najczęściej wykorzystywanych sposobów oczyszczania wody jest chlorowanie. Metoda ta ma jednak sporą konkurencję, którą jest oczyszczanie przy pomocy ozonu, czyli ozonowanie. Na czym polega ten proces? Dlaczego jest tak popularny? Jakie są jego główne zalety? Na te i inne pytania odpowiadamy w naszym artykule.

 

Ozon i jego właściwości

Ozon, o wzorze chemicznym O3 jest aktywną formą tlenu, a jednocześnie bardzo silnym środkiem odkażającym. W przyrodzie jest tworzony przez krótkotrwałe słoneczne promieniowanie ultrafioletowe lub przez wyładowania atmosferyczne. Można go uzyskać także dzięki profesjonalnym generatorom ozonu i lampom UV, w których emitowane są fale  λ < 240 nm (185 nm).

 

Ozon jest uznawany za jeden z najsilniejszych utleniaczy i środków dezynfekujących, dzięki czemu potencjalnie chorobotwórcze organizmy, takie jak bakterie i wirusy są niszczone w bardzo krótkim czasie - od kilku do kilkudziesięciu sekund. Dzięki czemu jest to możliwe? Przede wszystkim dzięki zwiększeniu przepuszczalności komórkowej i niszczeniu wewnętrznej struktury (w grę wchodzą głównie kwasy nukleinowe) tych mikroorganizmów. Co ważne, ozonowanie łączy w sobie dwa procesy - utlenianie zanieczyszczeń organicznych i niszczenia drobnoustrojów - które (inaczej niż w przypadku chlorowania) przebiegają jednocześnie. - tłumaczy pracownik firmy Aqualine, zajmującej się m.in. uzdatnianiem wody i serwisem basenów.

 

Ozonowanie wody basenowej - główne zalety

Ozonowanie jest rozwiązaniem, które ze względu na swoje zalety, zyskuje coraz większą popularność. Metoda ta jest ceniona przede wszystkim za wysoką skuteczność, konieczną w przypadku wody basenowej. Środowisko to jest bowiem narażone na ciągły kontakt z drobnoustrojami przenoszonymi przez ludzi. Co więcej, w przypadku basenów odkrytych dodatkowym zagrożeniem są zanieczyszczenia związane z oddziaływaniem warunków pogodowych, a także z bliskością roślin, czy zwierząt.

 

Główne zalety ozonowania to:

• bardzo silne działanie, które może być wykorzystywane do niszczenia glonów, bakterii, wirusów i utleniania wielu organicznych i nieorganicznych zanieczyszczeń,
• możliwość uzdatnianie wody basenowej w obiegach zamkniętych bez obaw przed wysoką koncentracją rozpuszczonych substancji chemicznych,
• szybka destrukcja pozostałości po procesie utleniania,
• możliwość unieszkodliwienia materii organicznej, w tym związków mocznika i azotu,
• utlenianie niektórych metali (żelazo, mangan),
• brak charakterystycznego zapachu, wyczuwalnego w czasie chlorowania,
• brak podrażnień skóry i oczu,
• poprawa właściwości organoleptycznych wody basenowej,
• możliwość ograniczenia lub wyeliminowania konieczności prowadzenia koagulacji,
• kontrola rozwoju glonów,
• możliwość uzyskania zaawansowanych metod utleniania (AOP).

 

Wady rozwiązania

Oczywiście rozwiązanie to wymaga pewnego przygotowania i wiedzy. Jednym z czynników, które warto wziąć pod uwagę jest konieczność wytwarzania ozonu bezpośrednio na miejscu, a także konieczność szybkiego wprowadzania go do wody, którą chcemy oczyścić. Innym elementem jest obowiązek usuwania resztek tego związku, tak by jego poziom po procesie sorpcji nie był wyższy niż 0,05 mg/l.

 

Należy także pamiętać, że stosowanie ozonu podlega określonym regulacjom, w tym musi spełniać normę DIN 19643-3 z listopada 2012 roku. Do najważniejszych warunków stosowania ozonu należą:

• określony czasy kontaktu ozonu z uzdatnianą wodą basenową,
• stosowanie dopuszczalnych metod wprowadzania i destrukcji ozonu w instalacji basenowej,
• stosowanie określonych metod sterowania ilością dozowanego ozonu (np. metoda ciągłego pomiaru poziomu chloru związanego, metoda ciągłego pomiaru poziomu ozonu resztkowego jako dodatkowego zabezpieczenia, metoda ciągłego pomiaru poziomu potencjału redox - w przypadku basenów dla zwierząt).