Charakterystyka i zastosowanie kociołków żeliwnych

Kociołki żeliwne są najczęściej wykorzystywane do gotowania na otwartym ogniu, np. podczas obozów harcerskich czy biwaku ze znajomymi. „Zwykłe” garnki nie sprawdzają się tutaj równie dobrze, co podobne naczynia, ponieważ nie są dostosowane do działania w takich warunkach. Czym dokładnie wyróżniają się opisywane „saganki” oraz co można w nich przyrządzić?

Naczynia, które wykonano z żeliwa, są stosunkowo ciężkie – ważą bowiem znacznie więcej niż inne akcesoria kuchenne (jeżeli jednak patelnia czy garnek wydaje nam się dosyć lekki, oznacza to, że zostały zrobione z zanieczyszczonego materiału). Podobne „sprzęty” charakteryzują się również doskonałym przewodnictwem ciepła, dzięki czemu pozwalają na szybkie ugotowanie potrawy. Warto także wspomnieć, że żeliwo długo utrzymuje temperaturę, dlatego nie trzeba podgrzewać przyrządzonego dania. Co jednak można powiedzieć o samych kociołkach?

Czym właściwie się wyróżniają popularne kociołki żeliwne? 

Opisywane „saganki” wykorzystuje się do gotowania na otwartym ogniu, tzn. na ognisku, które rozpala się podczas grillowania, biwakowania i biesiadowania na świeżym powietrzu. Potrawy, jakie się w nich przyrządza, przyjmują zwykle formę potrawki, gulaszu czy zupy. W parujących kociołkach żeliwnych może się znajdować np. „chłopski garnek” oraz golonka z kapustą. Jak wyjaśniają eksperci z e-sklepu „DK-SHOP”, dania mają najczęściej półpłynną postać i zawierają jakieś mięsiwo, zazwyczaj dosyć tłuste (takie, jak m.in. boczek, podgardle lub karkówka).

Do każdego dania dodaje się zwykle odrobinę płynu, aby składniki nie mogły się przypalić, tylko się udusiły (np. wodę, bulion, wino albo piwo). Zawartość kociołka żeliwnego szybko się gotuje ze względu na to, że w „saganku” równomiernie rozprowadza się temperatura, a jednocześnie metal nagrzewa się w błyskawicznym tempie. „Garnek” jest jednak doceniany nie tylko przez walory smakowe przyrządzanych w nich potraw, ale także pewną efektowność i pierwotność. Bezpośrednie gotowanie nad ogniskiem jest bowiem pełne uroku i stanowi pewną atrakcję.

Rodzaje kociołków żeliwnych – myśliwskie & węgierskie 

Popularne „saganki” występują zwykle w dwóch postaciach. Jedną z nich jest model myśliwski, a drugą – węgierski, czyli „bogracz” (noszący nazwę potrawy, którą m.in. się w nim przyrządza). W pierwszym przypadku kociołki żeliwne są wyposażone w nóżki oraz pokrywkę ze śrubą, a w drugim – garnki można zawiesić nad paleniskiem, jednak mają zwykłe „wieczko” i „okrągłą” podstawę. Oba rozwiązania posiadają wspólną cechę: trzeba uważać, by się nie poparzyć.