Rury przewodowe – ze szwem czy bez?

Rury przewodowe to najważniejszy element budulcowy rurociągów. Nikomu nie trzeba wyjaśniać istoty użycia takiego produktu, ale warto wiedzieć, czym różnią się od siebie poszczególne typy rur. Dzięki temu można zainwestować w najlepszy jakościowo produkt i wykorzystać go zgodnie z przeznaczeniem, maksymalnie wykorzystując jego potencjał. Jakie dokładnie elementy potrzebne są do montażu takich rur? Czym różnią się dwa najpopularniejsze rodzaje?

Budowa rurociągu – bez których części nie może powstać?

Rurociągi to skomplikowane systemy rur, złączek, kształtek, kolanek, zaworów i kołnierzy. Ich właściwe dopasowanie i połączenie jest gwarancją poprawnego działania i wykorzystania w pełni możliwości odprowadzenia lub pobrania wody, pary czy paliw płynnych. Powinny być rzetelnie wykonane z najwyższej jakości stali. Dlatego dobrze jest zaopatrywać się we wszystkie elementy u jednego producenta, na przykład w firmie Tech-Pol, gdyż z pewnością będą one lepiej do siebie dopasowane.

Istotna jest średnica minimalna, ale również zewnętrzna i wewnętrzna średnica rur oraz grubość ich ścianek. Dzięki temu odprowadzenie cieczy jest bezpieczne zarówno dla środowiska, całej instalacji, jak i człowieka. Muszą być odporne na pracę w niskich i wysokich temperaturach, wytrzymałe i odporne na mechaniczne, biologiczne czy chemiczne uszkodzenia.

Rury przewodowe bezszwowe czy ze szwem?

Rury do budowy rurociągów przeznaczonych do przesyłania cieczy, gazu czy paliw, zaprojektowane zostały tak, aby spełniały wszystkie normy jakościowe oraz bezpieczeństwa. Dostosowują się do temperatury i ciśnienia cieczy, dlatego mają zastosowanie najczęściej w kotłowniach. Rury bez szwu są najczęściej walcowane czy ciągnione do określonej średnicy (do około 508 mm średnicy zewnętrznej), powyżej tej wartości są to już rury ze szwem: zgrzewane lub spawane. Te bez łączenia gwarantują większe bezpieczeństwo w przypadku pracy pod ciśnieniem, przepływu płynów niebezpiecznych, dlatego sprawdzą się tam, gdzie wymagane jest jak najmniejsze ryzyko wystąpienia awarii.