Terapia dla Dorosłych Dzieci Alkoholików (DDA)

Zespół uzależnienia od alkoholu to bardzo poważna choroba, która sieje spustoszenie nie tylko w organizmie chorego. Negatywnie wpływa na relacje w rodzinie. Partnerzy uzależnionych wpadają w tzw. współuzależnienie, a u dzieci rozwija się syndrom DDA, czyli Dorosłych Dzieci Alkoholików. To nic innego jak zespół zaburzeń emocjonalnych o podłożu psychologicznym – można z nimi skutecznie pracować w specjalistycznych gabinetach psychoterapeutycznych.

Czym jest DDA?

DDA to syndrom Dorosłych Dzieci Alkoholików, który objawia się różnymi zaburzeniami emocjonalnymi chorego. Ich podłożem są wyniesione z domu problemy, które narastały wraz z chorobą alkoholową rodzica. Dorosłe Dziecko Alkoholików ma problemy z wyrażaniem emocji, z budowaniem relacji z innymi ludźmi (zwłaszcza w związkach), a niekiedy zaburzenia objawiają się pod postacią nerwic, stanów lękowych i depresji. Osoby z syndromem DDA często żyją z poczuciem wstydu, nie doceniają swojej osoby i źle odczytują zamiary innych ludzi.

Szczególnym problemem Dorosłych Dzieci Alkoholików jest kwestia samotności, współodpowiedzialności oraz poczucia bezpieczeństwa. Zaburzenia w tych trzech sferach życia prowadzą do pogłębiania się złych stanów emocjonalnych. Przy syndromie DDA nietrudno o załamanie nerwowe.

Profil osoby z syndromem DDA

Syndrom DDA może mieć różne postacie, które często ściśle łączą się z rolą, jaką dziecko alkoholika spełniało w rodzinie. Wyróżnia się między innymi profil bohatera, czyli dziecka, które opiekuje się młodszym rodzeństwem, a nawet rodzicami. Przybrana rola prowadzi do rezygnacji z ważnych dla siebie celów. Dziecko nakłada na siebie wiele obciążeń i jest z pozoru wytrzymałe psychicznie. Wewnątrz przeżywa jednak olbrzymi ból, który chowany również jest w życiu dorosłym. Podobnie jest w przypadku tzw. niewidzialnego dziecka, które w ramach reakcji obronnej przyjęło strategię izolacji od rówieśników. Narastająca nieufność, brak poczucia miłości i smutek prowadzą do złożonych zaburzeń emocjonalnych w dorosłości. Psychoterapia oraz wsparcie bliskich to nieoceniona pomoc dla osoby z opisanymi problemami.

Kolejnymi profilami dzieci, które w dorosłości cierpią na DDA, są: kozioł ofiarny oraz maskotka. W pierwszym przypadku dziecko jest ofiarą przemocy, często jest też obwiniane i poniżane. Maskota to zaś dziecko traktowane niepoważnie, stające się laurką rodziny i płaszczem ukrywającym przed światem zewnętrznym rodzinne problemy.

Terapia osób z syndromem DDA

Syndrom DDA może być stwierdzony nawet u osoby, która w dorosłości ma świetne relacje z rodzicami. Nie jest to również zaburzenie, które musi być budowane przez lata. Niekiedy syndrom DDA dotyczy osób, u których rodzinach alkoholizm był tylko chwilowym problemem lub nie był nadmiernie eksponowany (codzienne spożywanie piwa również może być objawem problemu). Pomoc dla osób z syndromem DDA/DDD niosą psychoterapeuci tacy jak Kamila Majerowska.

Psychoterapeuta stara się zatem w indywidualny sposób dotrzeć do problemów klienta tak, by ten odzyskał pełną kontrolę nad samym sobą. Osoby z syndromem DDA, które podejmują psychoterapię, znacznie zwiększają swoje szanse na odnalezienie spokoju, szczęścia oraz radości z budowania własnej rodziny.

Warto podkreślić dużą skuteczność terapii, mimo że leczenie czasami bywa długotrwałym procesem terapeutycznym.