Dom seniora a DPS - różnice w procedurach przyjęcia

Podjęcie decyzji o oddaniu starszej osoby do domu opieki może być bardzo trudne. Czasem jednak sytuacja materialna i brak możliwości zapewnienia starszej osobie stałej opieki sprawiają, że to właśnie dom opieki staje się najlepszą opcją. Kierując się dobrem naszych bliskich, możemy wybrać opiekę w domu seniora lub w Domu Pomocy Społecznej. Jak wyglądają procedury przyjęcia w tych ośrodkach?

Domy Pomocy Społecznej

Do Domu Pomocy Społecznej mogą zostać skierowane osoby, które wymagają całodobowej opieki ze względu na wiek, stan zdrowia, niepełnosprawność czy uzależnienie od alkoholu. Niektóre z DPS-ów specjalizują się w opiece nad osobami z konkretnymi schorzeniami, np. z chorobą Alzheimera, demencją starczą. Wówczas osoba starająca się o pobyt w DPS, aby uzyskać skierowanie, powinna mieć zdiagnozowaną lub rozpoznaną demencję co najmniej w stopniu lekkim. Skierowanie do DPS wydaje organ gminy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby kierowanej, a całość postępowania w sprawie umieszczenia danej osoby w DPS prowadzi właściwy ze względu zamieszkania Ośrodek  Pomocy Społecznej.

Pierwszym krokiem, jaki trzeba podjąć, aby rozpocząć procedurę przyjęcia do domu pomocy społecznej, jest złożenie wniosku o udzielenie pomocy. Może tego dokonać sama osoba zainteresowana lub inne osoby czy instytucje występujące w jej imieniu. Podstawą decyzji o przyjęciu jest wywiad środowiskowy, który przeprowadza pracownik socjalny. Określa on sytuację mieszkaniową, dochodową, a w szczególności zdrowotną i rodzinną seniora. Kandydat ubiegający się o przyjęcie do DPS powinien posiadać dokumenty potwierdzające jego sytuację życiową (np. odcinki renty/emerytury, dokumenty określające wysokość dochodu rodziny, rachunki potwierdzające dokonywanie opłat mieszkaniowych), a także wszelkie wypisy ze szpitali, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, niezdolności do pracy itp. Niezbędne jest także zaświadczenie lekarskie dotyczące typu domu, do którego powinien zostać skierowany zainteresowany.

Kto ponosi opłaty za DPS

Obowiązek opłat za pobyt w DPS spoczywa przede wszystkim na samym mieszkańcu. Jest to jednak nie więcej niż 70% jego dochodu. Za jego zgodą opłata może być potrącana bezpośrednio z emerytury, renty czy zasiłku stałego. Miesięczny koszt utrzymania w DPS-ach ustalany jest corocznie przez władze gminne. Jeśli odpłatność mieszkańca nie pokrywa pełnego kosztu pobytu, opłaty za pobyt w DPS uiszczają małżonek, zstępni (dzieci, wnuki) przed wstępnymi (rodzicami). Ostatnia w kolejności finansowania pobytu seniora w DPS jest gmina.

Dom seniora

Domy seniora, będące placówkami prywatnymi, przyjmują mieszkańców według ustalonych przez siebie zasad. Także opłaty za pobyt różnią się w zależności od placówki. Kwestie  opieki nad mieszkańcami domów seniora regulują umowy cywilno-prawne, określające zasady pobytu i miesięczne koszty, które w całości pokrywa rezydent.

Choć przyjęcie do domu seniora nie jest poprzedzone wywiadem środowiskowym, nie  wymaga też skierowania od lekarza, placówka może wymagać od osoby ubiegającej się o przyjęcie, dostarczenia zaświadczenia lekarskiego. Dokument taki zawiera wówczas informacje na temat przebytych i istniejących chorób, stosowanych leków, ocenę stanu fizycznego i psychicznego seniora oraz jakiekolwiek przeciwwskazania do uczestniczenia w zajęciach ogólnousprawniających.

Po zakwalifikowaniu się do danego domu seniora przyjęty zostaje poinformowany o terminie przeprowadzki. Prezentuje się mu również nowe miejsce zamieszkania oraz ewentualnego współlokatora. 

Jak podkreśla pracownik domu Senior Residence, proces wprowadzania nowoprzybyłego mieszkańca w życie Domu powinien być rozłożony w czasie, tak aby złagodzić stres związany z tak wielkimi zmianami w jego życiu. 

Dlatego też, w celu oswojenia seniora z nową sytuacją, zapoznaje się go z pracownikami danej placówki oraz innymi mieszkańcami domu, a także opowiada o zasadach tam panujących. Poza tym starsza osoba zawsze może liczyć na pomoc pielęgniarek i opiekunów.

Oddanie rodzica do domu seniora jest często przejawem troski. Jeśli wiesz, że nie będziesz w stanie w pełni dbać o jego bezpieczeństwo, lepiej zlecić to zadanie komuś, kto może to zrobić. Poza tym starsze osoby często czują się samotne. Nieobecność członków rodziny, a także brak bliskich znajomych w okolicy może skutkować negatywnymi emocjami. W domu seniora starsza osoba jest otoczona ludźmi w podobnym wieku, z którymi może wspólnie spędzać czas, biorąc udział w zajęciach organizowanych przez pracowników placówki.