Artykuł sponsorowany ADHD – przyczyny, objawy i leczenie

ADHD – przyczyny, objawy i leczenie

Rodzice dzieci, które chodzą do przedszkola, coraz częściej słyszą o nieusłuchanych maluchach. Są zbyt pobudzone, nadmiernie rozgadane, emocjonują każdym drobnym zdarzeniem, nie mogą usiedzieć w miejscu. Nie musi być to tylko kwestia charakteru. Sprawa może okazać się dużo poważniejsza, ponieważ u dziecka może zostać zdiagnozowane ADHD, czyli nadpobudliwość psychoruchowa.

 Jakie są przyczyny ADHD?

ADHD, nazywane również zespołem hiperkinetycznym, nadpobudliwością czy hiperaktywnością dzieci, dotyczy już nawet od 3 do 10 procent kilkulatków. Choroba rozwija się do siódmego roku życia, później objawy mogą ustąpić, ale zdarzają się również przypadki ADHD u dorosłychwyjaśnia nasz rozmówca z Niepublicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Świdnicy. Praca z takimi maluchami jest bardzo uciążliwa, ale jaki jest właściwie powód takich zaburzeń?

Duże znaczenie mają uwarunkowania genetyczne, a dokładniej gen kodujący receptor D4 oraz D5. Niebagatelny wpływ ma również zmniejszona aktywność dopaminy w strukturach zwanymi strukturami mezolimbicznymi oraz korowymi. Ponadto, u dziecka dochodzi do osłabienia procesów hamowania neuronalnego, a także zaburzeń równowagi między dwoma układami, którymi są układ dopaminergiczny oraz noradrenergiczny. Poza uwarunkowaniami genetycznymi, przyczyn ADHD dopatruje się również w urazach okołociążowych czy wystąpieniu niedotlenienia podczas porodu albo uszkodzeniu centralnego układu nerwowego. Jeśli przyszła mama pali podczas ciąży, nie stroni od alkoholu i zażywa substancje psychoaktywne, również może to wpłynąć na powstanie zaburzeń u dziecka.

 Objawy dziecka z ADHD

U dziecka z ADHD występuje szereg objawów, pośród których wymienić należy:

  • Trudności z koncentracją, w tym nieuważne słuchanie, nieumiejętność skupienia się, bujanie w obłokach, łatwość rozpraszania się i mała spostrzegawczość,
  • Impulsywność, wyrażająca się w przerywaniu innym, podejmowaniu pochopnych decyzji, udzielaniu odpowiedzi przed zadaniem pytania, natychmiastowości zaspokajania swoich potrzeb oraz akceptowania cudzych pomysłów bez zastanowienia,
  • Nadmierna ruchliwość, czyli niemożność usiedzenia w miejscu, nerwowe ruchy, nieumiejętność spokojnej zabawy, robienie rzeczy ryzykownych i częste kłopoty z zaśnięciem,
  • Problemy w relacjach z rówieśnikami przez koncentrowanie ciągłej uwagi na sobie, poczucie konieczności wygrywania czy brak umiejętności czekania na własną kolej.

Terapia nadpobudliwości psychoruchowej metodą Tomatisa

Jeżeli takie objawy utrzymują się od co najmniej sześciu miesięcy, powinniśmy udać się z dzieckiem do lekarza, który w odpowiedni sposób zdiagnozuje dolegliwości. Może się okazać, że dziecko faktycznie cierpi na ADHD, wówczas konieczne jest podjęcie skutecznej terapii. Jej częścią jest kuracja farmakologiczna. Często podaje się lek metylofenidat, który jest lekiem psychostymulującym. Nie pozostaje on obojętny dla organizmu młodego pacjenta, ponieważ może przyczynić się do zahamowania wzrostu, zaburzać sen oraz apetyt. Dlatego podaje się również inne medykamenty, ale kluczowe znaczenie ma psychoterapia i właściwe postępowanie z dzieckiem na co dzień.

Bardzo polecaną metodą radzenia sobie z nadpobudliwością psychoruchową jest metoda Tomatisa®. Technologia Elektronicznego Ucha pozwala przeprowadzać trening słuchowy. Ćwiczenia stymulują centralny układ nerwowy, a zwłaszcza korę mózgową, stymulując funkcje organizmu. Dziecko/osoba dorosła  przestaje mieć problemy z kontrolą emocji, potrafi się skoncentrować, poprawia swoje zachowanie, relacje z innymi osobami. W wieku dziecięcym  zmniejsza się nadruchliwość oraz poprawia się  koordynacja ruchowa. Bez wątpienia metoda Tomatisa® jest terapią, którą powinniśmy się zainteresować, kiedy u naszego malucha zdiagnozowano ADHD.

Inne formy terapii redukujące problemy rozwojowe u dzieci z ADHD

Metoda Tomatisa® nie jest jedyną formą terapii, jaką można zastosować u dzieci z problemami rozwojowymi. Placówki oświatowe stosują również inne metody, które pomagają małym pacjentom kontrolować swoje zachowanie i wzmocnić zdolność skupienia uwagi. Pośród nich można wymienić następujące terapie:

  • EEG-Biofeedback i RSA Biofeedback,
  • Pomoc psychologiczna i pedagogiczna,
  • Integracja sensoryczna,
  • Metoda Johansena®,
  • Terapia czaszkowo-krzyżowa,
  • Praca z dietetykiem, fizjoterapeutą, logopedą.

Dobierając odpowiednie formy terapii, można zmniejszyć objawy nadpobudliwości u dziecka z ADHD. Dzięki nieustannej pracy z młodym człowiekiem, będzie on wiódł szczęśliwe, satysfakcjonujące życie.

Podziel się

Szukamy klientów

Podpowiadamy jak zdobyć klientów. Sprawdź!

Reklamuj się u nas