Rodzaje lin żeglarskich

Bez względu czy dysponuje się niewielkim jachtem, czy ogromnym żaglowcem, olinowanie stanowi podstawowe wyposażenie jednostek pływających. Przewidywane wykorzystanie determinuje wybór między różnymi konstrukcjami i materiałami lin, zarówno naturalnymi, jak i sztucznymi. Jakie można wymienić rodzaje lin jachtowych i czym się charakteryzują?

Splot liny żeglarskiej

W XX wieku, kiedy żeglarstwo przeżywało swój rozkwit, opanowano do perfekcji metody zaplatania lin. Wcześniej korzystano głównie z tradycyjnych lin kręconych, wykonanych z naturalnych materiałów. Rozpoczęcie wykorzystywania włókien sztucznych pozwoliło na tworzenie niemal nieograniczonych ilości konstrukcji lin.

Wyróżnia się liny wykonane z plecionego, albo pasmowego rdzenia i oplotów. Technika oplotu zabezpiecza linę przed działaniem promieniowania UV oraz mechanicznymi przetarciami, poprawia przyczepność w knagach, a także sprawia, że praca z linami jest prostsza.

Materiał liny

Dawniej z oczywistych względów wykorzystywano jedynie naturalne włókna jak sizal, manila, konopie, kokos, czy bawełna. Obecnie korzysta się z nich rzadko, ale można się spotkać na jachtach z linami bawełnianymi. Wykorzystywane są na szoty, ponieważ należą do lin miękkich i nie sztywnieją pod wpływem wilgoci. Niestety, jeśli są przechowywane w nieprzewiewnych i wilgotnych pomieszczeniach, mają tendencję do butwienia.

Jednak to syntetyczne włókna wiodą prym wśród lin żeglarskich. Najczęściej wymienia się liny z poliamidu, poliestru, polipropylenu, polietylenu, aramidu, który częściej jest kojarzony przez żeglarzy, jako kewlar.

Specjalista z firmy TECH – BAND produkującej taśmy z tworzyw sztucznych, mówi: Uwagę żeglarzy powinny zwrócić liny polipropylenowe. Idealnie nadają się na cumy oraz liny kotwiczne, gdyż cechują się dużą elastycznością. Surowiec ten jest trudnościeralny, umożliwia linie unoszenie się na powierzchni wody i jest odporny na chemikalia. Co ciekawe, lina polipropylenowa, jako jedyna wśród lin syntetycznych, może być wyprodukowana, jako lina kręcona. Do produkcji fałów służą liny poliamidowe, które są niezwykle wytrzymałe, elastyczne i odporne na ścieranie. Nie wytrzymują jednak długotrwałej ekspozycji na promienie UV oraz są wrażliwe na kwasy.

Szerokie zastosowanie mają natomiast liny żeglarskie poliestrowe, dzięki czemu są chętnie wybierane przez żeglarzy. Stosuje się je jako liny szotowe, brasy, ale korzysta się z nich również na fałach i kontrfałach. Właściciele jednostek pływających cenią je za wybitną wytrzymałość i odporność na promieniowanie UV, ścieranie i działalność chemikaliów. Zarówno suche, jak i mokre zachowują miękkość i prężność.

Liny kewlarowe, chociaż cechują się bardzo korzystnymi właściwościami, są trudne w eksploatacji i coraz rzadziej wybierane przez żeglarzy. Włókna aramidowe są wybitnie wytrzymałe, stosuje się je nawet do produkcji kamizelek kuloodpornych, kasków, czy wzmocnień w motoryzacji. Są niepalne, odporne na złamanie, nie przewodzą prądu elektrycznego i są nawet pięciokrotnie lżejsze od stali. Nie są jednak odporne na promieniowanie słoneczne i trzeba stosować dla nich ochronne oploty poliestrowe. Nie są zatapialne, a wspomniany oplot nie trzyma się prawidłowo rdzenia, w związku z czym niektórzy żeglarze rezygnują z ich stosowania.