Od wideł po maszyny, czyli rozwój sprzętu rolniczego

Rolnictwo i technologie stanowią jedne z najważniejszych, związanych ze sobą nierozerwalnie dziedzin działalności człowieka. To właśnie przejście od kultury zbieracko-łowieckiej do gospodarki rolniczej sprawiło, że ludy pierwotne mogły pozwolić sobie na prowadzenie osiadłego trybu życia, sprzyjającego rozwojowi. Z czasem technologia pozwoliła usprawnić pracę w polu, co miało duży wpływ na ponoszone koszty uprawy, jakość otrzymywanych plonów oraz ich ilość. Ewolucja metod i narzędzi rolniczych obecna jest w każdym etapie uprawy, od orki, po zbiory.

Orka

Oranie to pierwszy zabieg, mający przygotowanie pola pod zasiew, polega ono na spulchnieniu ziemi, wyżłobieniu w niej bruzd i odwróceniu skib. Pierwszym narzędziem, którego używano w tym celu było radło – początkowo wykonywano je z mocnych, zaostrzonych gałęzi. Radło wykorzystywane było na terenie Polski jeszcze do XII wieku – później zastąpiono je sochą, która służyła rolnikom do początku XX wieku. Socha posiadała nieco inny kształt ostrzy, który umożliwiał nie tylko zbrużdżenie ziemi, ale równie częściowe odwrócenie jej. Ostatnim, wykorzystywanym do dziś narzędziem do orki jest pług, pozwalający na pełne odwrócenie skib ziemi. Do czasu wynalezienia ciągników urządzenia te były obsługiwane za pomocą siły zwierząt pociągowych: wołów, krów, a w późniejszym okresie – koni.

Bronowanie

Zabieg ten polega na skruszeniu skib, równym rozprowadzeniu ziemi i oczyszczeniu jej z chwastów. W tym celu używa się brony, która przez wieki przeszła również sporą ewolucję – początkowo miała ona formę kratownicy naszpikowanej ostrzami, która była przesuwana równolegle do powierzchni ziemi za zwierzęciem pociągowym. Obecnie brony posiadają bardziej finezyjne kształty – spotykane są brony talerzowe, wirnikowe oraz wahadłowe.

Siew

Od tego, czy ziarno zostanie zasiane równomiernie i na odpowiednią głębokość, często zależy jakość późniejszych zbiorów. Niegdyś czynność tę wykonywano ręcznie, co było przyczyną dużych strat surowca. Obecnie do tego celu używa się siewników, które są w stanie obsiać pole z daleko większą precyzją, niż przypadkowy ruch ramion siewcy. 

Zbiory

Wbrew powszechnemu przekonaniu, kosa nie była używana podczas ścinania zboża. Była narzędzeniem dość nieprecyzyjnym, tymczasem źdźbła zbóż starano się przycinać równo, by móc je później wykorzystać do zbudowania strzechy na chacie. Ponadto kosa miała znaczenie symboliczne, kojarzyła się ze śmiercią, dlatego uważano, że nie godzi się ścinać nią zboża, z którego później przygotowuje się mąkę na chleb. Dlatego aż do XIX wieku używano sierpów, kosę zaś wykorzystywało się w tym czasie do cięcia traw. W połowie XX wieku również kosy poszły w odstawkę, zastąpione przez nowoczesne kombajny.

Szeroki wybór ręcznych narzędzi rolniczych znajdziemy w ofercie firmy Walkiewicz.