Odzież robocza i BHP w świetle przepisów

Są takie zawody, których przedstawiciele muszą wykonywać swoją pracę w odpowiedniej odzieży roboczej. Obowiązek jej dostarczenia spoczywa zwykle na pracodawcy. Sprawdźcie, co na temat tego typu odzieży mówią przepisy BHP i czym różni się ona od odzieży ochronnej.

Różnice między odzieżą ochronną a roboczą

Odzież ochronna i odzież robocza to terminy często używane jako synonimy. W rzeczywistości, oznaczają zupełnie coś innego.

Odzież ochronna to taka, która zakrywa lub zastępuje odzież osobistą i chroni pracowników przed zagrożeniami chemicznymi, mechanicznymi, termicznymi i przed działaniem czynników atmosferycznych. Natomiast odzież robocza przeznaczona jest do pracy, w której pracownicy narażeni są na mocne brudzenie substancjami nieszkodliwymi dla zdrowia oraz w miejscach, w których występują czynniki powodujące szybsze niszczenie odzieży – tłumaczy ekspert reprezentujący firmę RG NARZĘDZIA.

Kwestia odzieży roboczej w Kodeksie pracy

Kodeks pracy reguluje przepisami obowiązek pracodawcy do zapewnienia pracownikom odzieży i obuwia roboczego, które spełniają wymogi Polskich Norm wówczas, gdy:

• odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub dużemu zabrudzeniu,
• występują wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jak widać, obowiązujące przepisy nie wskazują jasno rodzajów, ani stanowisk pracy, na których bezwzględnie wymagana jest odzież robocza. Jednak z przepisów można wywnioskować w jakich warunkach odzież taka jest niezbędna. Pracodawca musi więc sam określić zasady wyposażenia pracowników w odzież i obuwie robocze i zasady te zamieścić w regulaminie wewnątrzzakładowym.

Ponadto, pracodawca w porozumieniu z pracownikami może określić stanowiska pracy w zakładzie, na których dozwolone jest używanie odzieży własnej i własnego obuwia roboczego, które spełniają wymogi bezpieczeństwa i higieny pracy. Mimo to, używanie własnej odzieży zabronione jest w przypadku:

• osób mających do czynienia z bezpośrednią obsługą maszyn i urządzeń technicznych,
• osób wykonujących prace, które powodują intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi, bądź materiałami biologicznie zakaźnymi.

Ekwiwalent za odzież roboczą

Choć kodeks pracy dopuszcza możliwość stosowania przez pracowników własnej odzieży i obuwia roboczego, to jednocześnie zobowiązuje pracodawcę do wypłacania ekwiwalentów dla pracowników, których odzież uległa zniszczeniu podczas wykonywania pracy. Możliwe jest to tylko wtedy, gdy:

• pracodawca określił w zakładowym akcie konkretyzującym przydzielanie pracownikom obuwia i odzieży roboczej na stanowiska pracy, na których dopuszczalne jest używanie własnej odzieży i obuwia roboczego,
• zainteresowany pracownik wyraża zgodę na używanie własnej odzieży i obuwia roboczego w zamian za pieniężny ekwiwalent.