Rodzaje bakteryjnych chorób psów

Choć większość chorób, które dotykają psy, ma podłoże wirusowe, bakterie także mogą stanowić zagrożenie dla czworonożnych pupili. Warto znać sposoby profilaktyki, drogi zakażenia i objawy chorób bakteryjnych, aby uniknąć ryzyka lub od razu wdrożyć odpowiednio ukierunkowaną terapię. Oto choroby, na które często zapadają psy, a których źródłem są bakterie.

Leptospiroza

Pierwszą opisaną tu chorobą bakteryjną, która może dotyczyć nie tylko psów, ale też innych zwierząt oraz ludzi, jest leptospiroza. Drogami zakażenia są: uszkodzone błony śluzowe, spojówka lub skóra, możliwe jest także przenoszenie zarazka drogą płciową. Bakterie mogą znajdować się w ziemi, wodzie czy żywności, a ich źródłem najczęściej jest mocz chorego zwierzęcia – dzikiego lub domowego. Szczególnie trzeba uważać na szczury.

Objawami leptospirozy są: gorączka, blade błony śluzowe i wybroczyny na nich, żółtaczka. Ponieważ jednak od kontaktu z czynnikiem zakaźnym do wystąpienia objawów może minąć nawet kilka lat, trudno właścicielowi znaleźć przyczynę. Dlatego ważne jest dokładne diagnozowanie – mówi specjalista z Przychodni Weterynaryjnej ADA w Pile.

Niestety, choroba ta cechuje się wysoką śmiertelnością, ponieważ atakuje wątrobę i nerki. Po wystąpieniu objawów żółtaczkowych zwierzę pada po około pięciu dniach. Z tego powodu nie należy zwlekać, gdy tylko pies zacznie zachowywać się inaczej niż zwykle – często osowiałość to jeden z symptomów chorobowego osłabienia. Leczenie polega na hospitalizacji i kilkutygodniowej antybiotykoterapii.

Babeszjoza

Inną chorobą bakteryjną, która może dotknąć psa, jest babeszjoza. Bakterie odpowiadające za jej rozwój są przenoszone przez kleszcze. Powodem zakażenia może być też kontakt z krwią innego chorego zwierzęcia.

W odróżnieniu od leptospirozy babeszjoza daje objawy dość szybko – wylęganie zarazka trwa najwyżej 20 dni. Pierwsze objawy to: gorączka, brak apetytu, apatia, powiększenie węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych. Następnie pojawiają się skurcze i żółtaczka. Nieleczona babeszjoza jest śmiertelna, dlatego około 3–4 dni po wykryciu ukąszenia przez kleszcza koniecznie trzeba odwiedzić gabinet weterynarza. Badania krwi potwierdzą lub wykluczą obecność bakterii.

Chorobie łatwo zapobiec, ale trudniej ją leczyć, dlatego ważna jest profilaktyka. Po każdym spacerze w miejscach występowania kleszczy należy dokładnie obejrzeć sierść i skórę psa, szczególnie tam, gdzie jest ona najcieńsza: za uszami, na szyi, w pachwinach. Nie należy jednak zawężać poszukiwań, ponieważ kleszcz może wczepić się w losowe miejsce, nawet najbardziej nietypowe.