Jak poradzić sobie ze stratą bliskiej osoby?

Nie wolno rezygnować z żałoby

Po śmierci osoby bliskiej naszemu sercu pojawia się pustka i wiele trudnych emocji, z którymi ciężko sobie poradzić. Nie wolno jednak przejść do życia codziennego, chowając je w sobie i udając, że nic się nie stało. Musimy przejść przez cały proces żałoby, by w jej efekcie pogodzić się z sytuacją i zaakceptować bolesne zmiany. Jak informuje pani Renata Wolanowska- Michalak – ceniony psycholog i właścicielka Gabinetu Psychologicznego w Zgierzu- okres żałoby można podzielić na etapy i przy współpracy ze specjalistą, realizować konkretne zadania, które pomogą nam pogodzić się ze stratą  oraz odzyskać równowagę i chęć do życia.  Żałobę należy „przepracować” , czyli umożliwić sobie jej przeżywanie.

Ważne jest wsparcie bliskich

Śmierć członka rodziny często bywa szokiem dla krewnych i przyjaciół. Szczególnie wtedy, gdy następuje w sposób nagły i niespodziewany. Kiedy utrata bliskiego nastąpiła w wyniku długiej choroby, zazwyczaj rodzina miała czas , by się do niej przygotować. Co nie oznacza, że taka utrata jest mniej bolesna. Wsparcie bliskich na każdym etapie żałoby jest bardzo ważne. Możemy dzielić się emocjami, wzajemnie wspominać dobre momenty, motywować się do dalszego działania i pomagać sobie w trudnych chwilach. Osoby pogrążone w głębokiej żałobie nie powinny być pozostawione same sobie. Nawet jeśli wydają nam się silne i odporne, wewnątrz mogą znajdować się w kompletnej rozsypce. W wielu przypadkach żałoba może przekształcić się w depresję kliniczną, która będzie wymagała odpowiedniego leczenia farmakologicznego i psychoterapii.

Współpraca z psychologiem szansą na nowe życie

Pomoc doświadczonego psychologa może być nieoceniona w przeżywaniu żałoby. Specjalista zapewni nam wsparcie, wysłucha i w odpowiedni sposób pokieruje naszą osobą w tym trudnym czasie. Dzięki psychoterapii  łatwiej będzie zrozumieć targające nami emocji i dać im upust. To także duża szansa, by szybciej pogodzić się ze stratą i zacząć nowe życie bez ukochanej osoby. W końcu trwa ono nadal, a my wciąż mamy możliwość zaznać w nim szczęścia i przeżyć je jak najpełniej.