Czy można wyleczyć jąkanie?

Jąkanie to zaburzenie płynności mowy, manifestujące się powtarzaniem głosek lub sylab, przedłużaniem głosek lub blokowaniem mowy tuż przed lub w trakcie wypowiedzi. Tym objawom mogą towarzyszyć zakłócenia oddechowe, zmiany natężenia lub wysokości tonu głosu, wzmożone napięcie mięśniowe, współruchy mięśni mimicznych twarzy i/lub różnych części ciała, objawy wegetatywne (przyspieszone bicie serca, czerwienienie lub blednięcie, potliwość dłoni itp.). Pojawić mogą się negatywne emocje, związane z przewidywaniem poniesienia porażki w komunikacji, przewidywaniem negatywnych reakcji otoczenia itp. Osoba z jąkaniem może próbować unikać sytuacji komunikacyjnych, konkretnych wypowiedzi, słów, głosek, zastępować je innymi lub stosować omówienia. Ocena siebie jako jąkającego się mówcy może być zaniżona, może nie odpowiadać rzeczywistemu potencjałowi danej osoby.

Jąkanie pojawia się dość wcześnie - już w trzecim/czwartym roku życia i czasem utrzymuje się do końca życia. Istnieje jednak duże prawdopodobieństwo (u ok. 60-70% dzieci), że jąkanie ustąpi samoistnie. Można skutecznie wspierać naturalną remisję poprzez właściwe reagowanie na jąkanie dziecka, wspieranie go podczas trudności w wypowiadaniu się, a w razie potrzeby poprzez wdrożenie odpowiednio wcześnie terapii. Im dłużej jąkanie się utrzymuje, im starsze jest dziecko, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo samoistnego ustąpienia objawów jąkania.

Istnieje wiele czynników ryzyka utrwalenia się jąkania, które sprawiają, że niepłynność mowy może utrzymać się do dorosłości, a czasem nawet do końca życia. Warto zgłosić się do specjalisty, by ocenić liczbę czynników ryzyka i zadbać o jak najlepsze warunki dla samoistnego ustąpienia objawów jąkania lub udostępnienie dziecku sposobów radzenia sobie z pozostałymi objawami niepłynności w mowie.

Zachęcam do pobrania kwestionariusza badania przesiewowego dla dzieci w wieku przedszkolnym, udostępnionego na stronie www.logopeda-24.pl w zakładce „Kontakt”.