Przedterminowe warunkowe zwolnienie z wykonywania kary
Usługi specjalistyczne
Prawo do ubiegania się o przedterminowe warunkowe zwolnienie z wykonania kary ma niemalże każdy skazany. Jedynie w skrajnych przypadkach sąd decyduje się na pozbawienie danej osoby takiej możliwości. Nie zawsze jednak osadzony otrzyma zgodę na takie zwolnienie. Zależy to bowiem od kilku kluczowych czynników, a w szczególności od ostatecznej decyzji sądu. Nie ulega jednak wątpliwości, że warunkowe zwolnienie daje możliwość poddania sprawcy próbie. Przyjrzyjmy się zatem, kiedy można się o nie ubiegać.
Okres odbywania kary to dość prosta sprawa do ustalenia. Problematyczną kwestią może być jednak kolejne kryterium. Sąd musi bowiem być przekonany, że skazany będzie przestrzegał prawa i stosował się do określonych środków karnych po opuszczeniu aresztu. Sąd bierze wówczas pod uwagę nie tylko okoliczności popełnienia przestępstwa, ale również nastawienie sprawcy i jego zachowanie w trakcie odbywania kary. Muszą bowiem istnieć realne przesłanki, świadczące o powodzeniu resocjalizacyjnej funkcji przyznanego wyroku.
Kiedy sąd może udzielić warunkowego przedterminowego zwolnienia?
Sąd może udzielić warunkowego przedterminowego zwolnienia tylko w przypadku, gdy zostały spełnione wszystkie podstawowe warunki. Art. 78. Kodeksu karnego mówi, że sąd może zastosować warunkowe zwolnienie, jeżeli skazany odbył co najmniej połowę kary. W różnych przypadkach możemy jednak mówić o różnych okresach – przykładowo, jeśli osoba z czynu zabronionego uczyniła swoje stałe źródło dochodu lub działała w zorganizowanej grupie, to może zostać warunkowo zwolniona dopiero po odbyciu co najmniej ¾ kary. Niezależnie jednak od określonych warunków, skazany może zostać warunkowo zwolniony po odbyciu 15 lat pozbawienia wolności. Natomiast w przypadku najsurowszej kary, czyli dożywotniego pozbawienia wolności, osobę skazaną można zwolnić po 25 latach.Okres odbywania kary to dość prosta sprawa do ustalenia. Problematyczną kwestią może być jednak kolejne kryterium. Sąd musi bowiem być przekonany, że skazany będzie przestrzegał prawa i stosował się do określonych środków karnych po opuszczeniu aresztu. Sąd bierze wówczas pod uwagę nie tylko okoliczności popełnienia przestępstwa, ale również nastawienie sprawcy i jego zachowanie w trakcie odbywania kary. Muszą bowiem istnieć realne przesłanki, świadczące o powodzeniu resocjalizacyjnej funkcji przyznanego wyroku.