Praktyczne informacje o gazach spożywczych

Branża spożywcza do produkcji oraz przechowywania żywności używa różnego rodzaju surowców. Często stosowane są w niej gazy spożywcze, które mają za zadanie wspomóc przechowywanie żywności. Niektóre firmy oferują kompleksową obsługę i oprócz dostarczenia butli z gazem - proponują np. system dzierżawy zalegalizowanych butli lub sprzedanie jej na własność.

Czym są gazy spożywcze?

Gazy spożywcze to konkretnie określone rodzaje gazów, które dodaje się np. do browarów, ale główne ich zadanie to wspomaganie systemu przechowywania i pakowania żywności w celu przedłużenia okresu ich przydatności. Mogą także zostać wykorzystane do chłodzenia oraz mrożenia. Produkty te posiadają atesty zgodności z przepisami regulującymi ich obrót oraz użytkowanie i jakość.

Rodzaje gazów spożywczych i ich zastosowanie

Specjalista z firmy Karo podpowiada, że najczęściej w kategorii gazów spożywczych wyróżnia się:

• gazy do pakowania w atmosferze modyfikowanej (MAP): dwutlenek węgla, azot, tlen lub mieszanki tych gazów - dzięki nim wydłuża się okres przydatności żywności, a także powstrzymywanie rozwoju pleśni i grzybów.

• gazy dodawane do żywności: to również dwutlenek węgla, azot, tlen, ale tylko w wersji spożywczej - tlen wykorzystuje się np. do nadania czerwonego koloru w mięsach, dwutlenek węgla można wykorzystać przy produkcji napojów alkoholowych i bezalkoholowych, gazy można nawet stosować do poprawy jakości wina lub do przyspieszenia dojrzewania owoców, a zwłaszcza w owocach i warzywach rosnących w szklarniach. Dodatkowo dzięki użyciu gazów spożywczych, można zmniejszyć uczucie cierpkości w trakcie spożywania owoców i warzyw. Co więcej,  konsystencja żywności może być także zmieniana z użyciem gazu np. do rozdrabniania można używać ciekłego azotu.

• gazy używane do mrożenia żywności: ciekły azot, dwutlenek węgla - dzięki mrożeniu żywność może być przechowywana dłużej, możliwe jest także jej natychmiastowe odświeżenie, aby zyskała atrakcyjny wygląd.

Warto wspomnieć, że gazy spożywcze muszą spełniać regulowane prawnie normy. Jedną z nich jest Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r., które traktują o charakterystyce artykułów dodawanych do żywności, znajdujących się na liście w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady.