Kukurydza ziarnowa i kiszonkowa. Porównanie

Temat kukurydzy ziarnowej i kiszonkowej z pewnością nie jest obcy ludziom mającym z nimi styczność na co dzień, na przykład rolnikom lub przedsiębiorcom specjalizującym się w tej dziedzinie. Są odmiany kukurydzy, które doskonale nadają się na produkcję ziarna. Inne z kolei idealnie sprawdzą się do tworzenia kiszonek. Jednak warto zapoznać się z informacjami na temat tego, czym charakteryzują się te dwa sposoby wykorzystywania kukurydzy.

 

Kukurydza ziarnowa

Ziarno kukurydzy zawiera bardzo dużo łatwostrawnych węglowodanów oraz mało włókna. To powoduje, że kukurydza jest najbardziej wartościowa energetycznie ze wszystkich zbóż uprawianych w Polsce. Ziarno zawiera również mało białka o niskiej wartości biologicznej, inaczej mówiąc – mało aminokwasów egzogennych. Tłuszcz kukurydziany jest bogaty w witaminę E oraz w barwniki, które nadają odpowiednie zabarwienie żółtka jaja kurzego oraz żółtawe zabarwienie skórze kur przeznaczonych na ubój. Ziarno kukurydzy jest smaczne i chętnie jedzone przez zwierzęta, nie zawiera też substancji antyodżywczych. 

Ziarno w momencie zbioru zawiera do 35 procent wody, dlatego ważne jest, aby zaraz po omłocie je ususzyć. 
Kukurydza ziarnowa jest cennym komponentem mieszanek paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Zaleca się karmienie nim szczególnie młodych zwierząt, ponieważ wymagają one większej koncentracji energii w paszy. 

 

Kukurydza kiszonkowa

Kiszenie polega na zakwaszaniu masy roślinnej kwasem mlekowym tworzonym przez bakterie. Bakterie te znajdują się w roślinach i w warunkach beztlenowych produkują kwas mlekowy, który zmienia środowisko na kwaśne. W tych warunkach oraz przy odpowiednim stężeniu kwasu mlekowego kiszonka nie psuje się i można ją długo przechowywać. Optymalny termin zbioru kukurydzy na kiszonkę to faza woskowa lub woskowo-szklista ziarna. Wtedy w ziarnie jest dużo skrobi, przez co można je łatwo rozdrobnić.

Jak podkreślają eksperci z firmy LG Seeds Polska: „Nie powinno się opóźniać zbioru kukurydzy do zakiszania, ponieważ już przy 37 procentach suchej masy uzyskuje się materiał suchy, twardy i trudny do rozdrobnienia. Taki materiał trudno dokładnie ubić w silosie, czy na pryzmie i tym samym stworzyć warunki beztlenowe”.

 Pozostające powietrze stwarza ryzyko rozwijania się pleśni i grzybów, które mogą produkować toksyny zagrażające zdrowiu i rozrodowi krów. Kiszonka jest gotowa do pobrania po 6 tygodniach. Aby ją pobrać, należy odkryć folię tylko z takiej ilości, jaka jest potrzebna jednorazowo. Kiszonka dobrej jakości powinna mieć zapach chlebowy, lekko kwaskowy, ale nie ostry.