Akwedukty hydrauliczne

Doprowadzanie wody w określone miejsce było jednym z najistotniejszych elementów rozwoju starożytnych miast, które powstawały w regionach naturalnie nienawodnionych. Tworzono więc kanały wodne, a opiekowali się nimi starożytni hydraulicy oferując pierwsze w historii usługi hydrauliczne.

Co dalej

Kiedyś powszechnie stosowano rury i kształtki kanalizacyjne z żeliwa. Jednak z powodu znacznego ciężaru tego materiału, co przekładało się na utrudniony transport i montaż, zastąpiono je tworzywem sztucznym.

Z czego obecnie

Instalację wodno-kanalizacyjną można prawidłowo wykonać z wielu materiałów. Nie ma przy tym jednego idealnego, każdy ma jakieś ograniczenia.

Rury miedziane

Rury miedziane nadają się na instalacje wody ciepłej i zimnej. Rury z miedzi twardej łączy się przez spawanie, z miękkiej przez lutowanie. Wymagają odpowiedniej izolacji, bo miedź bardzo dobrze przewodzi ciepło.

Miedź jest mało podatna na korozję, jednak nie nadaje się do wody o odczynie pH mniejszym lub równym 7, gdyż działa ona agresywnie na miedź, wskutek czego stężenie jonów tego metalu w wodzie wielokrotnie przekracza dopuszczalne wartości.

Rury stalowe

Rury stalowe stosuje się coraz rzadziej, są bowiem podatne na korozję, oraz wymagają połączenia gwintowanego. Choć mają też zalety: są bardzo odporne na wysoką temperaturę, a ich wydłużalność termiczna jest niewielka.

Tworzywo sztuczne

Polichlorek winylu (PVC), to tworzywo najdłużej stosowane w instalacjach wodno-kanalizacyjnych. Rury z PVC są sztywne. Wykonane z czystego polichlorku winylu nadają się tylko do wody zimnej, natomiast przeznaczone do wody ciepłej wykonuje się z jego zmodyfikowanej odmiany – chlorowanego polichlorku winylu o oznaczeniu CPVC lub PVC-C.

Rury z PVC łączy się przez klejenie.

Polipropylen

Rury z polipropylenu sprzedawane są jako sztywne lub też elastyczne. Można z nich wykonywać zarówno instalacje wody zimnej, jak i ciepłej. Łączy się je przez zgrzewanie.

Polietylen

Rury są elastyczne, dlatego sprzedaje się je w zwojach. Najczęściej wykonuje się je z nieco zmodyfikowanego materiału – polietylenu sieciowanego PEX o zwiększonej odporności na wysokie ciśnienie. Z rur polietylenowych wykonuje się zarówno instalacje wody zimnej, jak i ciepłej. Rury polietylenowe można łączyć przez zgrzewanie lub za pomocą złączek zaciskowych i skręcanych.

Polibutylen

Rury z polibutylenu pojawiły się na rynku później niż rury z innych tworzyw. Polibutylen jest najbardziej elastyczny spośród tworzyw stosowanych do produkcji rur. Pozostaje elastyczny nawet w temperaturze – 20°C. Rur polibutylenowych można użyć zarówno do wykonania instalacji wody zimnej, jak i gorącej. Łączy się je za pomocą kształtek zaciskowych.

Rury wielowarstwowe

Nazwą tą określa się zazwyczaj rury z polietylenu sieciowanego z warstwą aluminium. Warstwa aluminium niweluje nadmierną wydłużalność termiczną tworzywa. Jeśli warstwa aluminium jest cienka, rury wielowarstwowe łączy się za pomocą kształtek skręcanych, a jeśli gruba, za pomocą kształtek zaprasowywanych.