Paralotniarstwo – z jakich manewrów składa się lot?

Mimo, że paralotniarstwo często mylone jest z lotniarstwem, stanowi ono nieco inną dyscyplinę sportu. To ważne rozróżnienie, o którym najlepiej powiedzieć sobie już na początku. Różnice dotyczą głównie budowy samej lotni oraz paralotni - paralotnia nie posiada elementów konstrukcyjnych o sztywnym charakterze. Jako, że podstawowe rozróżnienie mamy w takim razie już za sobą, przejdźmy do opisu samego paralotniarstwa.

Podstawowe informacje

W związku z paralotniarstwem przyjęło się powszechnie, że jest to sport amatorski. Mimo to, na świecie znaleźć można wielu zawodników startujących regularnie w zawodach sportowych, a samo podjęcie się latania na paralotni wiąże się z wymogiem wyrobienia licencji IPPI (The International Pilot Proficiency Information Card). Warto przy tym także nadmienić, że określanie paralotniarstwa sportem amatorskim wcale nie oznacza, że jest to łatwa dziedzina sportu. Wręcz przeciwnie, latanie z wykorzystaniem paralotni wiąże się z przymusem odbycia stosownego szkolenia lub z obecnością drugiej osoby w postaci pilota. W kwestii szkolenia warto szczególnie zwrócić się do szkoły paralotniowej Zyg-Zak, która zna się na swoim fachu. Sama trudność natomiast polega przede wszystkim w sterowaniu.

Jak już wspomnieliśmy, sterowanie paralotnią wymaga nabycia odpowiednich umiejętności, a to z kolei wymaga czasu. Za podstawowe urządzenia do sterowania uchodzą dwie sterówki, których to końcami steruje pilot. Na górze, linki te rozdzielają się na kilka cienkich linek u krawędzi tzw. spływu skrzydła. Samo pociąganie za sterówki powoduje zmianę geometrii oraz wzrost oporu powietrza, co w efekcie pozwala na skręcanie. Alternatywą do tego rodzaju skręcania jest balansowanie ciężarem własnego ciała. Oprócz skręcania, możliwy jest także manewr hamowania, który wykonuje się poprzez stopniowe zaciąganie sterówek. To, o czym trzeba szczególnie pamiętać przy tym manewrze, to odpowiednie wyczucie, gdyż gwałtowny ruch może spowodować nagłe opadanie. Szybkie przeciągnięcie stosuje się przy lądowaniu.

Jak korzystać z paralotni?

Latanie z wykorzystaniem paralotni odbywa się w najprostszej formie poprzez wykonywanie tzw. zlotów startując ze zbocza o odpowiednio dobrym nachyleniu. Po tym, następuje szybowanie na zasadzie zlotu w stronę ziemi, a czas lotu uzależniony jest od kilku czynników, do którego zalicza się także jakość samej paralotni. Ten rodzaj latania, tzn. wykonywanie zlotów, stosowany jest najczęściej w przypadku szkolenia początkujących adeptów paralotniarstwa. Jako, że sam start na paralotni wiąże się z kilkoma bardziej szczegółowymi elementami, warto nieco bardziej pochylić się nad tym aspektem. Jest on bowiem kluczowy i stanowi oczywiście jeden z najbardziej podstawowych elementów w nauce latania na paralotni.

Najważniejsze przy startowaniu, zwłaszcza nie będąc zaawansowanym paralotniarzem, jest to, aby wykonywać je w warunkach bezwietrznych lub też pod wiatr. Jednym z podstawowych rodzajów startowania jest start klasyczny, który wykonuje się przy wietrze o niewielkiej sile. Ten rodzaj startu polega na ciągnięciu za linki w trakcie biegu oraz podnoszeniu skrzydła, które stopniowo wznosi się w powietrze, co w efekcie pozwala na oderwanie się od podłoża i wystartowanie. Z kolei przy wietrze o nieco większej sile korzysta się ze startu odwróconego, który polega na odwróceniu się twarzą w stronę położonego na ziemi skrzydła jednocześnie krzyżując tzw. taśmy nośne, a w dalszej kolejności unosi się skrzydło ponad głowę. Na koniec, pilot odwraca się w stronę lotu, a paralotnia odrywa się od ziemi.