Muzykoterapia – w jaki sposób zajęcia rytmiczne w przedszkolu wpływają na rozwój dziecka?

Kontakt z muzyką rozwija. Jeśli kilkuletnie dziecko ma codziennie styczność z wartościowymi utworami, w tym przede wszystkim skomponowanymi przez klasycznych twórców, jest stymulowane w większym stopniu do rozpoznawania i wyrażania swoich emocji. Organizacja w przedszkolach prywatnych zajęć rytmicznych pozwala rozwijać m.in. dziecięcą motorykę i  zdolności poznawcze. Jak muzykoterapia wpływa na rozwój dziecka? O tym jest ten artykuł.

Muzykoterapia w przedszkolu – wpływ na rozwój dziecka

Muzykoterapia w przedszkolach prywatnych wspiera dzieci w rozpoznawaniu, nazywaniu i wyrażaniu swoich emocji. Utwory bardziej dynamiczne aktywizują, a spokojne relaksują. Maluchy mogą w tym czasie krzyczeć, śmiać się, śpiewać – tak jak podpowiada im rytm i brzmienie.

Zajęcia rytmiczne to również sposób na usprawnienie pamięci i zwiększenie tempa nauki u nawet najmłodszych dzieci. Jak wynika z badań muzyka barokowa, w rytmie od 55 do 60 uderzeń na minutę wprowadza umysł w stan bliski medytacji, co sprawia, że wiedza przyswajana jest łatwiej. To, czego w czasie słuchania muzyki uczą się dzieci, jest rejestrowane przez podświadomość, a w efekcie zapisywane na stałe w strukturach mózgu – tłumaczy opiekunka z Księgi Przygód - Przedszkola Językowego oraz Żłobka. Z tej przyczyny warto by podczas wykonywania prac plastycznych czy nauki języków maluchom nieustannie towarzyszyła muzyka.

Po całodziennej zabawie połączonej z edukacją odpowiednio dobrane utwory mogą wprowadzić przedszkolaki w stan relaksacji, stopniowo je wyciszając i zachęcają do drzemki.

Muzykoterapia w przedszkolu – forma zajęć

Muzykoterapia w przedszkolu prywatnym może mieć różne formy. Wszystko to zależy od celu rytmiki. Aby w istocie zajęcia relaksacyjne uspokajały, a aktywizujące zachęcały do wysiłku, ważne są: odpowie przygotowanie pedagoga prowadzącego, dobór materiałów i organizacja całego procesu.

Idealny układ zajęć muzykoterapii uwzględnia pięć etapów stworzonych przez prekursora tej metody terapeutycznej dr. Macieja Kieryła:

• odreagowanie mające na celu zmniejszenie napięć psychicznych (tupanie, podskoki, krzyki);

• zrytmizowanie mające na celu integrowanie grupy (klaskanie, maszerowanie, rytmiczne ruchy);

• uwrażliwienie mające na celu zrozumienie własnych stanów emocjonalnych (gra na instrumentach);

• relaksacja mająca na celu odprężenie psychiczne i fizyczne (ćwiczenia oddechowe);

• aktywizacja mająca na celu usprawnienie psychofizyczne (gimnastyka).

Wybór wariantów ćwiczeń w ramach każdego z wymienionych etapów zależy zawsze od opiekuna prowadzącego zajęcia. Jeśli zrobi to, uwzględniając potrzeby i temperament grupy rozwój emocjonalny i fizyczny dzieci będzie wyraźny. Rozwój dotyczy przy tym całego potencjału maluchów, a nie tylko ich wrażliwości słuchowej.