Narzędzia wiertnicze

Wiertnictwo jest uznawane za jeden z zawodów przyszłości. Coraz większe pieniądze przeznaczane są na rozwój tej gałęzi przemysłu, a absolwenci liceum z chęcią wybierają ten kierunek na studiach inżynieryjnych. Co jakiś czas wprowadzana jest nowa technologia, która pozwala na szybsze i dokładniejsze odwierty wiertnicze. Rewolucje dotykają zarówno maszyn, jak i narzędzi. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na ich temat, ten tekst jest dla ciebie.

Historia wiertnictwa 

Pierwsze platformy i narzędzia wiertnicze pojawiły się w starożytnych Chinach. Ich mieszkańcy drążyli studnie najczęściej za pomocą grubych bali mających jeden punkt podparcia. W Europie aż do 1000 roku studnie kopano ręcznie. Pierwszą poważną wiertniczą maszynę skonstruował Leonardo da Vinci, a jej działanie nie było zbyt skomplikowane – całą pracę wykonywało ostro zakończone ruchome wiertło. Ta metoda została jednak opatentowana dopiero w XIX wieku – w 1840 roku angielscy inżynierowie wymywali zalegające osady wodą, a proces ten okazał się bardzo skuteczny. Drążenie studni było jest i będzie bardzo ważnym procesem dla ludzkości, ponieważ każdy z nas potrzebuje wody, ale obok niego istnieje również bardziej dochodowy interes – wydobywanie ropy naftowej – z którego dochód przeznaczany jest na rozwój technologii, w tym maszyn wiertniczych. 

Rodzaje wierceń obrotowych i narzędzi wiertniczych 

Najczęściej stosowaną metodą wiercenia jest wiercenie obrotowe, które polega na skrawaniu, ścieraniu i kruszeniu skał na dnie otworu za pomocą świdrów lub koronek wiertniczych – wyjaśnia ekspert z Zakładu Hydrauliki Siłowej Hydro-Tor oferującej szeroki wybór narzędzi wiertniczych. Skała może być rozkruszona na całym przekroju dna (wiercenie pełne) lub na dnie otworu może być ścierany pierścień skały, a rdzeń znajdujący się wewnątrz pozostaje nienaruszony (wiercenie rdzeniowe). Wiercenia obrotowe można również podzielić na suche i z płuczką służącą do przepłukiwania otworu wiertniczego. Te drugie zaliczamy również do wiercenia mechanicznego odbywającego się na dużych głębokościach.

Do wykonania otworów wiertniczych o głębokości najwyżej 50 m stosuje się wiercenie ręczne. Wykorzystuje się je w celach badawczych gruntu pod budowę, geotechnicznych, a także poszukiwawczych wody lub surowców ceramicznych za pomocą różnego rodzaju świdrów. Przy wierceniu w warstwach miękkich i sypkich, takich jak gliny, iły oraz piaski stosowany jest świder łyżkowy, a w warstwach zbitych – świder spiralny, którego zwoje śrubowe zakończone są u dołu dwoma ostrzami. Świdry łyżkowe z zaworem klapowym stosuje się natomiast przy wierceniu w gruntach nawodnionych. Narzędzia te mocuje się za pomocą kluczy do żerdzi wiertniczej, na którą nakłada się klucz do obracania. Żerdź utrzymuje się pionowo przy jednoczesnym nacisku na świder, dzięki czemu łatwiej zagłębia się w przewiercane warstwy skał. Do wiercenia obrotowego wykorzystuje się również piloty, zęby oraz głowice widiowe.