Metody spawania – MIG/MAG i TIG

Każdy rodzaj materiału potrzebuje odpowiedniej techniki łączenia i użycia różnych gazów osłonowych w celu uniknięcia nieprawidłowości w strukturze samej spoiny. Spośród różnych metod łączenia w technice napraw samochodowych zwykle korzysta się z metod MIG, MAG i TIG, które polegają na użyciu ługu elektrycznego. W nim topiony jest materiał spajany i spajający. Przedstawiamy ich charakterystykę.

Spawanie MIG/MAG

Metoda spawania MIG/MAG polega na spawaniu za pomocą łuku elektrycznego, który wytwarza się pomiędzy spawanym materiałem a topliwą elektrodą, czyli drutem podawanym z podajnika w sposób ciągły. Łuk oraz jeziorko ciekłego metalu chronione są za pomocą strumienia gazu osłonowego, a ten podawany jest wraz z drutem. Spawanie MIG/MAG to obecnie najszerzej stosowana metoda spawania, która obejmuje około 65% wszystkich przemysłowych łukowych metod spalania. Ale co tak naprawdę oznacza ta nazwa?

-Poprzez nazwę MIG rozumie się proces spawania, który zachodzi wtedy, gdy jako gaz osłonowy używany jest gaz chemicznie obojętny, taki jak hel lub argon. Z kolei nazwa MAG określa proces spawania, gdy jako gaz osłonowy stosowany jest gaz chemicznie aktywny, taki jak CO2 – tłumaczy ekspert reprezentujący firmę DCD USŁUGI.

Metodę MAG stosuje się do łączenia stali konstrukcyjnych niskostopowych, niestopowych i wysokostopowych. Z kolei metoda MAG służy do spawania magnezu, aluminium, miedzi oraz innych metali nieżelaznych wraz z ich stopami. Często stosuje się do tego mieszanki gazów aktywnych z pasywnymi w różnych proporcjach – tę metodę określa się nazwą MIG/MAG.

Spawanie TIG

Metoda TIG, podobnie jak metody MIG i MAG, polega na wytwarzaniu łuku elektrycznego. W tym przypadku jest on jednak wytwarzany przez nietopliwą elektrodę wolframową w osłonie gazu obojętnego. Przy pomocy tej metody łączy się materiały poprzez ich wzajemne stapianie ze sobą lub przez ręczne dodawanie do jeziorka spawalniczego dodatkowego materiału.

Dzięki metodzie TIG możliwe jest uzyskanie spoiny o wysokiej jakości i czystości, bez wtrąceń i niewymagającej czyszczenia po zakończonym procesie. Z tego powodu sposób ten świetnie nadaje się do łączenia stali nierdzewnej i innych metali, które wymagają neutralnego gazu ochronnego.

Podczas spawania, by zainicjować łuk elektryczny, trzeba potrzeć elektrodą wolframową o łączony materiał, jednak istnieje także możliwość zainicjowania łuku bezdotykowo (dzięki działaniu jonizatora). Po zainicjowaniu łuku, spawacz podaje drut w jeziorko spawalnicze, gdzie jest on topiony przez łuk elektryczny. Podawanie drutu w tej metodzie ma charakter przerywany, a między kolejnymi podaniami drutu przesuwany jest uchwyt spawalniczy (kształtuje to spoinę w charakterystyczne łuski).