Czym różni się izolacja od wewnątrz od izolacji od zewnątrz?

W polskich warunkach budynki ociepla się od zewnątrz. Lokalne warunki klimatyczne skłaniają bowiem do ochrony domów przed ucieczką ciepła w okresie zimowym. Tak wykonana izolacja cieplna pozwala na wyeliminowanie mostków termicznych, które mogłyby pojawić się w zewnętrznych przegrodach budynku. Z kolei izolacja wewnętrzna jest na ogół stosowana tylko wtedy, gdy nie ma możliwości jej wykonania od strony zewnętrznej. Czym się różnią?

 

Izolacja wewnętrzna

Ocieplanie ścian od wewnątrz jest w niektórych przypadkach jedynym sposobem na poprawienie izolacyjności cieplnej budynku. Należy pamiętać, że wiąże się z nim ryzyko powstawania wilgoci wewnątrz przegrody oraz pojawienia się pleśni na ścianach. Jak dotąd udało się jednak opracować skuteczne materiały w postaci płyt izolacyjnych, które spełnią swoje zadanie w takim sposobie montażu izolacji.

 

Zastosowanie izolacji wewnętrznej może wynikać np. z tego, że dany obiekt podlega ochronie konserwatorskiej i nie można zmieniać jego elewacji. Inną sytuacją może być konieczność ocieplenia tylko jednego mieszkania w budynku, gdy użytkownicy lub właściciele pozostałych lokali nie chcą przeprowadzać takich prac u siebie. Podobnie może być w przypadku budynku, w którym właściciel ma prawo jedynie do jakiejś jego części.

 

Sposób ocieplania od wewnątrz zależy w dużym stopniu od zastosowanego materiału do ich wzniesienia. Należy zwrócić uwagę na stopień paroprzepuszczalności ścian, który jest inny dla cegły klinkierowej, kamienia, muru pruskiego, bali i gliny. Świetnym rozwiązaniem może tu być izolowania stropów celulozą.

 

Izolacja zewnętrzna

Ocieplanie ścian od wewnątrz skutkuje przesunięciem strefy przemarzania ściany oraz strefy wykraplania się pary wodnej do wewnątrz. Może to skutkować zawilgoceniem przegrody oraz zmniejszeniem jej trwałości. Ocieplenie od zewnątrz eliminuje te zjawiska.

Jak podkreślają specjaliści firmy Firmy usługowo-handlowej Paweł Buszta, w takim przypadku mur znajduje się w ciepłej strefie, nagrzewa się wraz z pomieszczeniami. Na ogół ma taką samą temperaturę co powietrze we wnętrzu danego lokalu. Praca układu grzewczego jest ustabilizowana, z uwagi na dużą bezwładność cieplną. Ponadto uzyskuje się korzystny mikroklimat wnętrza oraz komfort cieplny, z uwagi na pojemność wilgotnościową.

 

Co więcej, w murze nie występuje zjawisko skraplania się pary wodnej, nie obserwuje się znacznych różnic temperatur w okresie letnim i zimowym. Dzięki temu można zadbać o stabilność konstrukcji. Stąd zalecenia, by gdy tylko to możliwe montować ocieplenie po stronie zewnętrznej ściany.